“Η φτώχεια και ο κοινωνικός ανταγωνισμός ανάμεσα στους ανθρώπους πάντα δημιουργούν το έδαφος για τον πόλεμο και τη βία”.

O Οσκαρ Λαφοντέν και ο Ζαν Λικ Μελανσόν

Κοινή διακήρυξη εξέδωσαν οι Ζαν-Λικ Μελανσόν και Όσκαρ Λαφοντέν, στο Ζάαρμπρικεν, στις 20 Νοεμβρίου 2012. Η εφημερίδα «Ουμανιτέ» την παρουσιάζει με τον τίτλο “Η φτώχεια και ο κοινωνικός ανταγωνισμός ανάμεσα στους ανθρώπους πάντα δημιουργούν το έδαφος για τον πόλεμο και τη βία”. Παραθέτουμε τη διακήρυξη, όπως δημοσιεύεται στην «Ουμανιτέ».

“Σημειώνουμε με ανησυχία τη χρήση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως εργαλείου εκτεταμένης λιτότητας. Αυτό δεν οδηγεί πουθενά εκτός από μια καταστροφή από την οποία καμιά χώρα δεν μπορεί να ξεφύγει”. “Αυτή η πολιτική δυσφημεί το ευρωπαϊκό ιδανικό οδηγώντας τους λαούς μας στο αδιέξοδο της καταστροφής του κοινωνικού κράτους, στην οικονομική ύφεση και στην αδιαφορία για το περιβάλλον. Είμαστε αντίθετοι στην έξαρση των εθνικών εγωισμών που μπορεί να προκαλέσει αυτή η πολιτική. Γνωρίζουμε ότι με το να υποβαθμίζουν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες για να επιβάλουν στους λαούς τη νεοφιλελεύθερη διαρθρωτική προσαρμογή η ίδια η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο. Έχοντας αφομοιώσει τα μαθήματα της ιστορίας, θέλουμε να διεγείρουμε τις συνειδήσεις, θυμίζοντας ότι η κοινωνική αποστέρηση, η ύφεση και ο εκτεταμένος ανταγωνισμός μεταξύ των λαών πάντα δημιουργούν το έδαφος για πόλεμο και βία. Η Ευρώπη βρίσκεται προ αυτής της απειλής!

“Λυπούμαστε που η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δεν προβάλλει καμιά αντίσταση στις προσταγές του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, στους οίκους αξιολόγησης που ελέγχει και στις αγορές. Είδαμε στην Ελλάδα τον Γιώργο Παπανδρέου, τους Θαπατέρο και Σόκρατες στην Ισπανία και την Πορτογαλία να παραδίδονται άνευ όρων. Στη συνέχεια, μείναμε κατάπληκτοι βλέποντας τη νέα γαλλική κυβέρνηση να ευθυγραμμίζεται καθαρά και απλά με τις ντιρεκτίβες των συνθηκών που υπέγραψαν η Άνγκελα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί. Υπ΄αυτές τις συνθήκες, για να αντιμετωπίσουν τον κοινωνικό αφανισμό της Ευρώπης και να εξασφαλίσουν την ειρήνη, οι εργαζόμενοι πρέπει να δημιουργήσουν νέες αριστερές πολιτικές πλειοψηφίες και να αυξήσουν την ικανότητά τους να λαμβάνουν πρωτοβουλίες ως πολίτες. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες κινητοποίησης στο παρόν πλαίσιο ή το φόβο για το αύριο και ότι η πίεση της ανεργίας και της φτώχειας παραλύουν πολλές δυνάμεις. Βλέπουμε την άκρα δεξιά να αναπτύσσεται σε όλη την Ευρώπη. Βλέπουμε όμως, επίσης, τις δυνάμεις μας να φτάνουν με σφρίγος στο κατώφλι της εξουσίας στην Ελλάδα, όπως στην περίπτωση του Σύριζα. Επιβεβαιώνεται η πεποίθησή μας ότι η αλυσίδα της λιτότητας που εγκλωβίζει τους λαούς της Ευρώπης κάπου θα σπάσει, σε μια από τις χώρες που ζουν το σημερινό μαρτύριο, όπως έγινε στη Νότια Αμερική ύστερα από μια δεκαετία διαρθρωτικής προσαρμογής. Η Ευρώπη χρειάζεται μια επανάσταση των πολιτών.
Οι λαοί πρέπει να έχουν τη δύναμη να ορίζουν ελεύθερα την πολιτική που πιστεύουν ότι είναι καλή γι΄ αυτούς, χωρίς να υπόκεινται σε προαποφασισμένες αντιδημοκρατικές διαδικασίες ελέγχου και σε τιμωρίες, όπως αυτές που επιβάλλονται με τις νέες ευρωπαϊκές συνθήκες. Αυτή η αξίωση επιβεβαιώνεται σε πολλά μέρη του κόσμου. Έδωσε την αφορμή για βαθιές αλλαγές στη Νότια Αμερική και τη Βόρεια Αφρική. Πουθενά δεν έχει πάρει την τελική μορφή της. Αλλά παντού εκφράζει την ισχυρή προσδοκία για κοινωνική και πολιτική δημοκρατία.
Γι΄ αυτό αποφασίσαμε να ενώσουμε την προσωπική μας δράση, για να δημιουργήσουμε μαζί με προοδευτικούς ανθρώπους και στις πέντε ηπείρους ένα κοινό πλαίσιο συναντήσεων και προτάσεων, το Παγκόσμιο Φόρουμ της επανάστασης των πολιτών. Ελπίζουμε να δούμε την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ETUC) να οργανώνει την αντίσταση των μισθωτών. Χαιρετίζουμε την προσπάθεια του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς να υποστηρίξει την ενεργό συνεργασία των κομμάτων της νέας ευρωπαϊκής αριστεράς μέσα στους αγώνες των λαών. Επιβεβαιώνουμε την εμπιστοσύνη στην ικανότητά μας να ηγηθούμε, όταν έρθει ο χρόνος, των νέων προοδευτικών κυβερνήσεων που χρειάζονται για να αλλάξει ο ρους της ιστορίας και να αποφύγουμε την καταστροφή! Καλούμε όλους τους προοδευτικά σκεπτόμενους να μπουν σ΄ αυτή τη μάχη”.

 Ο τόπος που επιλέχθηκε να γίνει η συνάντηση των δυο πολιτκών ανδρών δεν είναι τυχαίος. Ο Οσκαρ Λαφοντέν έχει διατελέσει δήμαρχος της πόλης και πρόεδρος του κρατιδίου του Ζάαρ. Το Ζάαρμπρίκεν, πρωτεύουσα του κρατιδίου, βομβαρδίστηκε ανηλεώς κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Η περιοχή του Ζάαρ διεκδικήθηκε σκληρά από τη Γερμανία και τη Γαλλία. Το 1945, προσωρινά, αποτέλεσε μέρος της γαλλικής ζώνης κατοχής. Το 1947, η Γαλλία συγκρότησε το κατ΄ όνομα πολιτικά ανεξάρτητο προτεκτοράτο του Ζάαρ και το συγχώνευσε με τη Γαλλία με στόχο την εκμετάλλευση των πλούσιων ανθρακωρυχείων του. Η περιοχή του Ζάαρ ενώθηκε με την τότε Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας την 1/1/1957.

Πηγή: Αριστερό Βήμα

Μετάφραση: Α. Αλαβάνου