Οι "οικολόγοι-πράσινοι" χρειάζονται διόρθωση πορείας!

Tου Νίκου Ράπτη

Καθώς ολοκληρώνονται οι διαδικασίες για το 8ο συνέδριο των «οικολόγων-πράσινων» (ΟΠ) (22-23 Οκτωβρίου στην Αθήνα) στην ηγεσία τους επικρατεί αυτοϊκανοποίηση και εφησυχασμός: θεωρείται δεδομένο πως στις επόμενες εκλογές οι ΟΠ θα εκπορθήσουν τη βουλή και θα κατοχυρώσουν την παρουσία τους στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Αλλά πολλοί διαφωνούμε με την εκτίμηση αυτή. Εκτιμούμε πως το τελευταίο διάστημα οι ΟΠ χάνουν σε πολιτική αξιοπιστία, σοβαρότητα και δυνατότητα να είναι χρήσιμοι στην πατρίδα. Ανησυχούμε πως οι ΟΠ κινδυνεύουν να ακολουθήσουν την πορεία των «οικολόγων-εναλλακτικών», που αφού εκπροσωπήθηκαν στη βουλή εξαφανίστηκαν, όταν αποκαλύφθηκε η πολιτική τους ανεπάρκεια. Φοβούμαστε πως μια τέτοια εξέλιξη σήμερα θα ήταν καταστροφική για τις προοπτικές συνολικά του οικολογικού μετασχηματισμού της χώρας, που τον θεωρούμε αδήριτη εθνική ανάγκη.

1. Όσον αφορά την κρίση χρέους, οι ΟΠ καλούνται να διατυπώσουν μια αξιόπιστη συνολική πρόταση με δύο πυλώνες:

• τον οικολογικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας και
• την άμεση πολιτική και οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης, με πάση θυσία παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.

Χρειάζεται να υποστηρίξουν το κοινωνικό κράτος και τις κοινωνικές δαπάνες, αλλά όχι τις αναξιοκρατικές συντεχνιακές πτυχές του κομματικού κράτους, που προσπαθούν να διασώσουν τα άνομα συμφέροντά τους, μεταμφιέζοντάς τα σε «αντιμνημονιακό αγώνα». Οι ΟΠ οφείλουν να αποκαλύψουν πως η αντιμνημονιακή ρητορική των καθεστωτικών συνδικάτων και της αριστεράς είναι κοινωνικά συντηρητική και πολιτικά αντιδραστική. Αυτές οι δυνάμεις είναι ο καλύτερος συνήγορος όσων επιδιώκουν τη διάλυση των βασικών δημοσίων αγαθών (της υγείας, της ασφάλειας, της εκπαίδευσης, των αστικών υποδομών, των μετακινήσεων) και την εκχώρησή τους σε «ημέτερα» ιδιωτικά συμφέροντα, στο πρότυπο, σύμφωνα με τον συμπρόεδρο των Γερμανών «πράσινων» Τσεμ Οζντεμίρ (Cem Özdemir), «ό,τι συνέβη στη Ρωσία επί Γιέλτσιν (Yeltsin)».

2. Όσον αφορά την πολιτική κρίση, στους ΟΠ δεν ταιριάζει η παθητικότητα του «ανοικτού παράθυρου» από όπου μπαίνει «αέρας κοπανιστός» -τζάμπα συνθηματολογία και πολιτική ανευθυνότητα. Οι ΟΠ έχουν την ευθύνη να είναι χρήσιμοι ώστε να υπάρξει στην Ελλάδα πολιτική, κοινωνική και οικονομική ανατροπή του μεταπολιτευτικού καθεστώτος με «μακρά πορεία στους θεσμούς» του! Κάθε άλλη εκδοχή, είτε της «ομαλότητας χωρίς ανατροπή» είτε της «ανατροπής χωρίς ομαλότητα», θα ενισχύσει αντιδραστικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, επικυρώνοντας και διογκώνοντας τα αυταρχικά-μεταδημοκρατικά χαρακτηριστικά της ύστερης μεταπολίτευσης!

3. Τέλος οι ΟΠ χρειάζεται:

• Να απεξαρτηθούν από το κρατικό πολιτικό χρήμα και να ξαναγίνουν κυρίως κόμμα εθελοντών.
• Να καταστρέψουν τις παλαιοκομματικές τους δομές, συναποφασίζοντας με την κομματική βάση και τους φίλους τους και με τις συγγενείς τους πολιτικές συλλογικότητες.

Η σημερινή κομματική δομή των ΟΠ αναπαράγει κι ενδυναμώνει την ανδροκρατία-γεροντοκρατία στην ηγεσία τους, που είναι απολύτως πολιτικό μέγεθος σε μια χώρα όπου συστηματικά περιθωριοποιούνται επαγγελματικά και πολιτικά η νεότητα κι οι γυναίκες. Οι μεσήλικες της γενιάς της μεταπολίτευσης δεν μπορούν να εκφράσουν τη «διαφορετική πολιτική» που επικαλούνται οι ΟΠ!