Του Αλέκου Μιχαηλίδη
Πέραν, όμως, από την ξεκάθαρη νίκη των Συντηρητικών, τα υπόλοιπα αποτελέσματα των βρετανικών εκλογών εξάγουν χρήσιμα συμπεράσματα και αποτελούν ευκαιρία για σοβαρές ανατροπές στα δεδομένα. Σοβαρές ανατροπές που θα απελευθερώσουν τους λαούς που επιβιώνουν υπό την αίρεση του Στέμματος και αυτού του μεσαίωνα που εγγυώνται το Λονδίνο, το Μπάκιγχαμ, το Ουέστμινστερ. Σοβαρές ανατροπές, φτάνει οι χώρες να ξεσπάσουν και να απαγκιστρωθούν από το «καρκίνωμα» που λέγεται Μεγάλη Βρετανία. Σοβαρές ανατροπές που αφορούν και την Κύπρο.
Σκωτσέζοι και Ιρλανδοί κρατούν πλέον στα χέρια τους την «ενότητα» της πάλαι ποτέ Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Η σημαντική άνοδος 13 εδρών του Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας (SNP) και οι συνολικές 48 που αποκτά στη νέα Βουλή των Κοινοτήτων επιτρέπουν στους Σκωτσέζους να επαναλάβουν το δημοψήφισμα για ανεξαρτησία. Πλέον, η «θαλπωρή» του Ηνωμένου Βασιλείου (άκου όνομα που χρησιμοποιούν στον 21ο αιώνα) εξαντλείται και η ηγεσία της Σκωτίας οφείλει να τολμήσει μία πράγματι ηρωική έξοδο προς την αυτοδιάθεση του λαού της. Άλλωστε, η πρωθυπουργός και ηγέτιδα του SNP Νίκολα Στέρτζιον δεσμεύτηκε για την επόμενη μέρα: «Δόθηκε πλέον εντολή για να προσφερθεί στον λαό της Σκωτίας η δυνατότητα να επιλέξει το μέλλον του» δήλωσε μετά την ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος.
Σ’ ό,τι αφορά στο ιρλανδικό ζήτημα, τα πράγματα μοιάζουν πιο δύσκολα. Το «Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα», που στήριζε πάντα την παραμονή της Βόρειας Ιρλανδίας υπό βρετανική κατοχή, απώλεσε δύο έδρες και μετά από πάρα πολλά χρόνια είδε το Sinn Fein και το SDLP (Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό και Εργατικό Κόμμα), δύο κόμματα υπέρ της ενότητας της Ιρλανδίας, να το ξεπερνούν. Πλέον, το ύποπτο DUP δεν θα μπορεί να επηρεάσει τα πράγματα εντός Βουλής των Κοινοτήτων και, ασφαλώς, οι εκκλήσεις του Sinn Fein για αποχώρηση της Βόρειας Ιρλανδίας από το Ηνωμένο Βασίλειο και επανένωση με την Ιρλανδική Δημοκρατία δεν βρίσκονται στο περιθώριο.
Είναι, εν τέλει, καιρός να γραφτεί ένα πελώριο «ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ» στην ιστορία μίας μοναρχίας που κατακρεουργεί πρώην και νυν (!) αποικίες της. Δεν είναι δυνατόν, εν έτει 2020, η Γλασκώβη της Σκωτίας, το Μπέλφαστ της Ιρλανδίας, το Κάρντιφ της Ουαλίας να βρίσκονται υπό την αίρεση ενός Παλατιού κι ενός Πρωθυπουργού που εξελέγη για να εφαρμόσει ένα σκληρά αγγλικό πρόγραμμα. Η αυτοδιάθεση των λαών που μαραζώνουν υπό τη βρετανική διοίκηση πρέπει να κυριαρχήσει, ώστε να ολοκληρωθεί η ανυπόφορα καθυστερημένη αποαποικιοποίηση. Είναι δε ιδανική ευκαιρία, να τελειώσει και η Κύπρος με τις αναχρονιστικές βρετανικές βάσεις, την Κοινοπολιτεία και όλα τα φαιδρά που κουβαλά η αγγλόφιλη και παράκαιρη αντίληψη των λόρδων του νησιού. Για τον Κόλλινς, τον Γκάντι, τον Σαντς, τον Αυξεντίου, τον Μπρένταν Μπήαν, τον Παλληκαρίδη, τον Καραολή, τον Μάτση, τον Seamus Murphy, τον Νικόλα Ιωάννου. Tiocfaidh ár lá. «Θα έρθει η μέρα μας», όπως λένε στην Ιρλανδία.
Πηγή: Εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Κύπρου
Πηγή: Εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Κύπρου
No comments:
Post a Comment