Συνεδριακό εγγραφό με θέμα το Κυπριακό Πρόβλημα που κατατέθηκε προς ψήφιση στο Συνέδριο της Νεολαίας ΕΔΕΚ και υπερψηφίστηκε ομόφωνα ως η επίσημη θέση της απο όλους τους συνέδρους.
Το καλοκαίρι του 2015, πραγματοποιήθηκε ένα ιστορικό γεγονός, το Κ.Σ ΕΔΕΚ αποκήρυξε και επισήμως τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Εγκαινίασε ένα νέο πολιτικό κεφάλαιο για την Κύπρο αλλά και ένα νέο κύκλο διεκδικήσεων , αποτελώντας την νέα, εναλλακτική πρόταση της Αριστεράς για την επίλυση του Κυπριακού. Εμείς, ως η Νεολαία της Αριστεράς, του Ριζοσπαστισμού, της Σοσιαλιστικής ανοικοδόμησης του κόσμου και της κοινωνίας προχωράμε ένα βήμα πάρα πέρα. Αποτινάσουμε τα βαρίδια που μας φόρτωσαν οι εκάστοτε κυβερνώντες, οι πολιτικές Γλαύκου Κληρίδη και Γιώργου Βασιλείου, την κατάπτυστη 23η Μάιου του Δημήτρη Χριστόφια και τις εκτροπές των συνομιλιών μεταξύ του θιασώτη του Σχεδίου ΑΝΑΝ, Νίκου Αναστασιάδη και Μουσταφά Ακιντζί, που έριξαν την Κύπρο στην παγίδα των τουρκικών σχεδίων για πλήρη έλεγχο της Κύπρου.
Εγκαινιάζουμε ένα νέο κύκλο συζητήσεων με το σοσιαλιστικό κίνημα και διεκδικούμε να γίνουμε ο τρίτος δρόμος, η νέα εναλλακτική και ριζοσπαστική πρόταση για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος. Επί δεκαετίες ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, προσπαθούν να θέσουν τον Κυπριακό λαό επί τετελεσμένων, σχετικά με την επιβολή της ΔΔΟ ως μοναδικής λύσης, για το κυπριακό ζήτημα. Οι πολιτικές του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, ευθυγραμμίζονται πλήρως με την τούρκικη προπαγάνδα όσον αφορά τον τρόπο επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος. Είναι δεδομένο ότι η στρατηγική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και κάποιων φιλικά προσκειμένων χωρών της Ε.Ε προς την Τουρκία αλλά και της ίδιας της Τουρκίας για το Κυπριακό πρόβλημα συνδέεται με τα σχέδιά τους για την αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής , για να πάρουν τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών όπως για παράδειγμα τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου – στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, καθώς και να εξυπηρετήσουν στον μέγιστο βαθμό τα συμφέροντα του μεγαλοαστικού κεφαλαίου.
Για χρόνια λοιπόν οι συζητήσεις στο τραπέζι των «διαπραγματεύσεων» που δεν έχουν φέρει κάποιο αποτέλεσμα μέχρι τώρα, παρά μονάχα παραχωρήσεις στην κατοχική δύναμη, είχαν εσφαλμένα ως βάση λύσης τη ΔΔΟ όπου ουσιαστικά στην εφαρμογή της μετασχηματίζεται σε συνομοσπονδία, σε δυο συνιστώντα κράτη, σύμφωνα με τις πρόνοιες της. Ως Αριστερά, μας ανησυχεί το γεγονός ότι η ΔΔΟ, στο πυρήνα της είναι βαθιά ρατσιστική, διχοτομική και αντιδημοκρατική. Είναι αδιανόητο σε μια λύση να μην διασφαλίζονται οι τέσσερις βασικές ελευθερίες των πολιτών, είναι αδιανόητο ο σφετεριστής των προσφυγικών περιουσιών να έχει περισσότερα δικαιώματα από τον νόμιμο κληρονόμο, είναι αδιανόητο τα πολιτικά δικαιώματα των πολιτών, να μην διασφαλίζονται σε ολόκληρη την επικράτεια. Είναι εκ των ων ουκ άνευ το δικαίωμα της λαϊκής κυριαρχίας να εκχωρείται σε ένα ξένο δικαστή για να καθορίζει με τη ψήφο του σημαντικές αποφάσεις λειτουργίας του κράτους. Ακόμη οι αποφάσεις στο ανώτατο νομοθετικό όργανο που είναι η Γερουσία (και η οποία θα συγκροτείται στη βάση εθνοτικής προέλευσης 20 + 20 γερουσιαστές) θα λαμβάνονται με ξεχωριστή πλειοψηφία. Είναι απορίας άξιον σε ποια δημοκρατική χώρα το ανώτατο νομοθετικό σώμα συγκροτείται στη βάση εθνοτικής προέλευσης 50-50. Θα υπάρχει η παγκόσμια πρωτοτυπία μια πρόταση να συγκεντρώνει 75% των ψήφων (30 στους 40 γερουσιαστές) αλλά επειδή στη μια πλευρά θα ψηφίζουν μόνο οι 10 να απορρίπτεται και μια πρόταση που θα συγκεντρώνει το 55% των ψήφων (11+11) να εγκρίνεται. Ωστόσο, από την παραμονή των 50.000 εποίκων επί Χριστόφια σήμερα διπλασιάστηκαν και η παραμονή των εποίκων διευρύνεται πέραν των 115,000. Επίσης έγινε αποδεκτή η παρουσία 10.000 τουρκικών στρατευμάτων για περίοδο μετά τη λύση. Είναι πασιφανές ότι η λύση που προσπαθούν να μας επιβάλουν είναι μια λύση τύπου Απαρτχάιντ που το βραχύχρονο της πιθανής εφαρμογής της θα οδηγήσει μια νέου τύπου Ταϊβάν.
Η Νεολαία ΕΔΕΚ , σπάει τα δεσμά και χαράζει μια νέα στρατηγική διεκδίκησης για το κυπριακό. Το ενιαίο κράτος με κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι η μόνη βιώσιμη και λειτουργική λύση για τον λαό αλλά και η μοναδική που εξασφαλίζει τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού λειτουργεί και ως αποτρεπτικός παράγοντας για οποιαδήποτε απόσχιση και διάσπαση του κράτους. Με αυτό το είδος λύσης δεν θα διαχωρίζεται ο λαός με βάση την εθνοτική του προέλευση. Είναι μια προοδευτική και ριζοσπαστική προσέγγιση των πραγματικών δεδομένων του κυπριακού ζητήματος απέναντι στον σκοταδισμό και τον αναχρονισμό που προωθεί ο Δικομματισμός . Οι Τ/κ και οι Ε/κ θα απολαμβάνουν ισότιμα δικαιώματα και πλήρως τις τέσσερις βασικές ελευθερίες σε ολόκληρη την κυπριακή επικράτεια. Η Αριστερά, δεν πρέπει να αντιμετωπίζει το λαό ως κοινότητες διαχωρίζοντας τον, σε Τουρκοκυπρίους και Ελληνοκυπρίους αλλά ως ένα ενιαίο κυρίαρχο σύνολο που ορίζει τη μοίρα του, τον Κύπριο πολίτη!
Η Κύπρος έχει ανάγκη μια πολυπολιτισμική κοινωνία και μια δυναμική, διεκδικητική και αδιάσπαστη εργατική τάξη ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του αύριο. Για μας είναι ήσσονος σημασίας αν κάποιος είναι Έλληνας, Τούρκος, Μαρωνίτης, Λατίνος ή Αρμένιος, αλλά μείζονος η ανθρώπινη υπόσταση και η ταξική προέλευσή των πολιτών. Είναι αδιανόητο σε μια χώρα όπως η Κύπρος να επιβάλλεται η εκ περιτροπής προεδρία και η στάθμιση της ψήφου με βάση την φυλετική και θρησκευτική προέλευσή του. Από την στιγμή που θα είμαστε ισότιμοι πολίτες ενός κράτους, μιας κοινωνίας, σάρκα από τη σάρκα του ίδιου λαού , δεν χρειαζόμαστε κανένα εδαφικό κα φυλετικό διαχωρισμό. Ο διαχωρισμός του λαού, είναι προς το συμφέρον του Κεφαλαίου διότι θα μπορεί καλύτερα να ελέγχει το εργατικό κίνημα. Μια συνέργια των Τ/κ και Ε/κ συνδικάτων θα αποτελούσε θανάσιμο κίνδυνος για τον τερματισμό της ασυδοσίας του απέναντι στο λαό. Διότι τα «σπασμένα» της παράνομης εισβολής και κατοχής της Τουρκίας θα τα πληρώσει ο κυπριακός λαός, με δυσβάσταχτα χαράτσια, μειώσεις μισθών και συντάξεων και άλλα πολλά αντιλαϊκά μέτρα, αφήνοντας την Τουρκία στο απυρόβλητο χωρίς να καταβάλει οποιεσδήποτε πολεμικές αποζημιώσεις. Διότι ένας διασπασμένος λαός, μια διαλυμένη εργατική τάξη και μια κατακερματισμένη ασταθής Κύπρος, διευκολύνει τα σχέδια του ιερατείου (ΝΑΤΟ – ΗΠΑ) των καπιταλιστικών κέντρων για να πάρουν υπο τον έλεγχο τους τις πλουτοπαραγωγικές πηγές μας.
Είναι επιτακτική ανάγκη σε αυτή την ιστορική καμπή του Κυπριακού προβλήματος να πούμε στον λαό την αλήθεια για τα επαχθή βάρη της ΔΔΟ και να θέσουμε τέρμα στις αυταπάτες, να επαναφέρουμε ξανά την ξεχασμένη από μερικούς πραγματική διάσταση του Κυπριακού. Δηλαδή το Κυπριακό είναι πρόβλημα, εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης, βίαιου ξεριζωμού των Ε/κ και Τ/κ και καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Καίριο ρόλο στην λύση του Κυπριακού, οφείλει να διαδραματίσει επιτέλους η εξωτερική πολιτική του κράτους μας. Αποτελεί ντροπή για μια χώρα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αδυνατεί τόσο να προβάλει το Κυπριακό πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση όσο και να ενδυναμώνει και να χτίζει διμερείς σχέσεις με τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκα κράτη και μη. Η ενίσχυση της διεθνούς διπλωματικής μας δύναμης οφείλει να γίνει πρωταρχικός στόχος της εκάστοτε κυβέρνησης, με στόχο να θέσει την Τουρκία στο εδώλιο του κατηγορουμένου και επιτέλους να ασκηθούν πιέσεις εναντίον της. Με την ανακάλυψη υδρογονανθράκων και την προσέλκυση «μεγαθήριων» στο τομέα της ενεργειακής εκμετάλλευσης μας παρουσιάζεται ένα από τα ισχυρότερα διπλωματικά χαρτιά τα τελευταία 43 χρόνια, ιδιαίτερα από την στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση παλεύει με νύχια και με δόντια να απεξαρτηθεί από τις Ρωσικές πηγές ενέργειας.
Εμείς συνεχίζουμε να απαιτούμε από τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να καλέσει τον λαό σε δημοψήφισμα και να θέσει καθαρό ερώτημα για την απόρριψη ή την αποδοχή της ΔΔΟ ως βάση συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος ώστε να πάρει εκ νέου τη λαϊκή νομιμοποίηση για την συνέχιση των συνομιλιών επ’ αυτής της βάσης.
Η εφαρμογή του δόγματος ενιαίο κράτος – ένας λαός θα διασφαλιστεί με ρυθμίσεις του Συντάγματος οι οποίες θα προνοούν τα εξής:
Το υφιστάμενο σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι το μοναδικό σύνταγμα στον κόσμο που δεν υπάρχει καμία αναφορά σε λαό αλλά σε κοινότητες. Εμείς ζητάμε, την μετατροπή του από ένα «δικοινοτικό» σύνταγμα, αφού αναφέρεται σε δύο κοινότητες την Ε/κ και Τ/κ σε ένα σύνταγμα που αναφέρεται σε ολόκληρο τον κυπριακό λαό χωρίς να τον διαιρεί φυλετικά και θρησκευτικά σε κοινότητες.
Αφαίρεση της παραγράφου 3 Άρθρον 2 του Συντάγματος του 60’ που αναφέρεται ότι κάποιος μπορεί να επιλέγει σε ποια κοινότητα επιθυμεί να ανήκει. Αυτό το θεωρούμε διχοτομικό και αντιδημοκρατικό. Στόχος είναι ο πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας να υπάγεται σ ‘ αυτήν και όχι σε κοινότητες. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να καταλύσει οποιαδήποτε φυλετική και θρησκευτική διάκριση. Σε ένα ενιαίο κράτος, πολυπολιτισμικού χαρακτήρα οφείλει να διασφαλίζεται ο σεβασμός κάθε ανθρώπινης οντότητας στο έδαφός του.
Αφαίρεση του δικαιώματος άσκησης βέτο από τον Τ/κ Αντιπρόεδρο , διότι δεν θα χρειάζεται να υπάρχει βέτο αφού η πραγματική δημοκρατία θα πηγάζει από τον λαό. Το πολίτευμα θα μετασχηματιστεί σε προεδρευόμενη δημοκρατία. Ουσιαστικά θα λειτουργεί μέσα στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας με απλή αναλογική, ούτως ώστε να διασφαλίζεται η εκπροσώπηση όλων των κομμάτων – συμπεριλαμβανομένων και των τ/κ κομμάτων – στο κυπριακό κοινοβούλιο.
Ζωτικής σημασίας είναι η αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και βάσεων από το νησί καθώς και η κατάργηση πάσης φύσεως και προελεύσεως στρατιωτικών εγγυήσεων. Η συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν χρειάζεται ούτε τις αγγλικές βάσεις, ούτε τον τούρκικο στρατό, ούτε τον ελληνικό στρατό.
Να σημειωθεί πως οι πιο πάνω ρυθμίσεις θα υπάρξουν μετά από διαβουλεύσεις με την Τουρκία, την Ελλάδα και την Μεγάλη Βρετανία, στα αποκλειστικά πλαίσια συζήτησης της διεθνούς πτυχής του κυπριακού προβλήματος, με μοναδικό στόχο και περιεχόμενο την κατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεων καθώς και την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και της ΕΛΔΥΚ. Αφού επιτευχθεί αυτό, τότε οι πιο πάνω ρυθμίσεις θα κατατεθούν σε ένα ενιαίο (όχι δικοινοτικό) δημοψήφισμα .
Στο μεταβατικό στάδιο από την συμφωνία λύσης μέχρι την ολοκληρωμένη εγκαθίδρυση της, η διεθνής κοινότητα οφείλει να υποβοηθήσει στα μέγιστα την προσπάθεια διατήρησης της ασφάλειας και ενσωμάτωσης των δύο κοινοτήτων έπειτα από τόσα χρόνια διαίρεσης:
Παραμονή συγκεκριμένης ειρηνευτικής δύναμης του Ο.Η.Ε. για προκαθορισμένο χρονικό διάστημα που να διασφαλίζει την ομαλή μετάβαση στο ενιαίο κράτους.
Οικονομική βοήθεια μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που να εγγυάται την οικονομική βιωσιμότητα του νησιού αλλά και τις απαραίτητες χρηματο-οικονομικές δυνατότητες που να ανεβάσουν το βιοτικό επίπεδο του συνόλου του Κυπριακού λαού. Τέλος η Τουρκία πρέπει να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις στην Κυπριακή Δημοκρατία
Καλούμε κάθε δημοκράτη Τ/κ και Ε/κ να συνασπιστεί μαζί μας σε νέους αγώνες για μια Κύπρο ελεύθερη ενιαία ανεξάρτητη και σοσιαλιστική. Όπου ο λαός της θα είναι κυρίαρχος και αφέντης του τόπου του! Στην πρωτοπορία των αγώνων για απελευθέρωση του τόπου η Αριστερά δείχνει το δρόμο στον λαό! Νικάμε την Σκύλλα και την Χάρυβδη και ανατρέπουμε τα δεδομένα γιατί αυτός ο λαός κουβαλά μέσα του την ιστορική γνώση χιλιάδων χρόνων και θα επιβιώσει!
Το καλοκαίρι του 2015, πραγματοποιήθηκε ένα ιστορικό γεγονός, το Κ.Σ ΕΔΕΚ αποκήρυξε και επισήμως τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Εγκαινίασε ένα νέο πολιτικό κεφάλαιο για την Κύπρο αλλά και ένα νέο κύκλο διεκδικήσεων , αποτελώντας την νέα, εναλλακτική πρόταση της Αριστεράς για την επίλυση του Κυπριακού. Εμείς, ως η Νεολαία της Αριστεράς, του Ριζοσπαστισμού, της Σοσιαλιστικής ανοικοδόμησης του κόσμου και της κοινωνίας προχωράμε ένα βήμα πάρα πέρα. Αποτινάσουμε τα βαρίδια που μας φόρτωσαν οι εκάστοτε κυβερνώντες, οι πολιτικές Γλαύκου Κληρίδη και Γιώργου Βασιλείου, την κατάπτυστη 23η Μάιου του Δημήτρη Χριστόφια και τις εκτροπές των συνομιλιών μεταξύ του θιασώτη του Σχεδίου ΑΝΑΝ, Νίκου Αναστασιάδη και Μουσταφά Ακιντζί, που έριξαν την Κύπρο στην παγίδα των τουρκικών σχεδίων για πλήρη έλεγχο της Κύπρου.
Εγκαινιάζουμε ένα νέο κύκλο συζητήσεων με το σοσιαλιστικό κίνημα και διεκδικούμε να γίνουμε ο τρίτος δρόμος, η νέα εναλλακτική και ριζοσπαστική πρόταση για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος. Επί δεκαετίες ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, προσπαθούν να θέσουν τον Κυπριακό λαό επί τετελεσμένων, σχετικά με την επιβολή της ΔΔΟ ως μοναδικής λύσης, για το κυπριακό ζήτημα. Οι πολιτικές του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, ευθυγραμμίζονται πλήρως με την τούρκικη προπαγάνδα όσον αφορά τον τρόπο επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος. Είναι δεδομένο ότι η στρατηγική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και κάποιων φιλικά προσκειμένων χωρών της Ε.Ε προς την Τουρκία αλλά και της ίδιας της Τουρκίας για το Κυπριακό πρόβλημα συνδέεται με τα σχέδιά τους για την αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής , για να πάρουν τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών όπως για παράδειγμα τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου – στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, καθώς και να εξυπηρετήσουν στον μέγιστο βαθμό τα συμφέροντα του μεγαλοαστικού κεφαλαίου.
Για χρόνια λοιπόν οι συζητήσεις στο τραπέζι των «διαπραγματεύσεων» που δεν έχουν φέρει κάποιο αποτέλεσμα μέχρι τώρα, παρά μονάχα παραχωρήσεις στην κατοχική δύναμη, είχαν εσφαλμένα ως βάση λύσης τη ΔΔΟ όπου ουσιαστικά στην εφαρμογή της μετασχηματίζεται σε συνομοσπονδία, σε δυο συνιστώντα κράτη, σύμφωνα με τις πρόνοιες της. Ως Αριστερά, μας ανησυχεί το γεγονός ότι η ΔΔΟ, στο πυρήνα της είναι βαθιά ρατσιστική, διχοτομική και αντιδημοκρατική. Είναι αδιανόητο σε μια λύση να μην διασφαλίζονται οι τέσσερις βασικές ελευθερίες των πολιτών, είναι αδιανόητο ο σφετεριστής των προσφυγικών περιουσιών να έχει περισσότερα δικαιώματα από τον νόμιμο κληρονόμο, είναι αδιανόητο τα πολιτικά δικαιώματα των πολιτών, να μην διασφαλίζονται σε ολόκληρη την επικράτεια. Είναι εκ των ων ουκ άνευ το δικαίωμα της λαϊκής κυριαρχίας να εκχωρείται σε ένα ξένο δικαστή για να καθορίζει με τη ψήφο του σημαντικές αποφάσεις λειτουργίας του κράτους. Ακόμη οι αποφάσεις στο ανώτατο νομοθετικό όργανο που είναι η Γερουσία (και η οποία θα συγκροτείται στη βάση εθνοτικής προέλευσης 20 + 20 γερουσιαστές) θα λαμβάνονται με ξεχωριστή πλειοψηφία. Είναι απορίας άξιον σε ποια δημοκρατική χώρα το ανώτατο νομοθετικό σώμα συγκροτείται στη βάση εθνοτικής προέλευσης 50-50. Θα υπάρχει η παγκόσμια πρωτοτυπία μια πρόταση να συγκεντρώνει 75% των ψήφων (30 στους 40 γερουσιαστές) αλλά επειδή στη μια πλευρά θα ψηφίζουν μόνο οι 10 να απορρίπτεται και μια πρόταση που θα συγκεντρώνει το 55% των ψήφων (11+11) να εγκρίνεται. Ωστόσο, από την παραμονή των 50.000 εποίκων επί Χριστόφια σήμερα διπλασιάστηκαν και η παραμονή των εποίκων διευρύνεται πέραν των 115,000. Επίσης έγινε αποδεκτή η παρουσία 10.000 τουρκικών στρατευμάτων για περίοδο μετά τη λύση. Είναι πασιφανές ότι η λύση που προσπαθούν να μας επιβάλουν είναι μια λύση τύπου Απαρτχάιντ που το βραχύχρονο της πιθανής εφαρμογής της θα οδηγήσει μια νέου τύπου Ταϊβάν.
Η Νεολαία ΕΔΕΚ , σπάει τα δεσμά και χαράζει μια νέα στρατηγική διεκδίκησης για το κυπριακό. Το ενιαίο κράτος με κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι η μόνη βιώσιμη και λειτουργική λύση για τον λαό αλλά και η μοναδική που εξασφαλίζει τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού λειτουργεί και ως αποτρεπτικός παράγοντας για οποιαδήποτε απόσχιση και διάσπαση του κράτους. Με αυτό το είδος λύσης δεν θα διαχωρίζεται ο λαός με βάση την εθνοτική του προέλευση. Είναι μια προοδευτική και ριζοσπαστική προσέγγιση των πραγματικών δεδομένων του κυπριακού ζητήματος απέναντι στον σκοταδισμό και τον αναχρονισμό που προωθεί ο Δικομματισμός . Οι Τ/κ και οι Ε/κ θα απολαμβάνουν ισότιμα δικαιώματα και πλήρως τις τέσσερις βασικές ελευθερίες σε ολόκληρη την κυπριακή επικράτεια. Η Αριστερά, δεν πρέπει να αντιμετωπίζει το λαό ως κοινότητες διαχωρίζοντας τον, σε Τουρκοκυπρίους και Ελληνοκυπρίους αλλά ως ένα ενιαίο κυρίαρχο σύνολο που ορίζει τη μοίρα του, τον Κύπριο πολίτη!
Η Κύπρος έχει ανάγκη μια πολυπολιτισμική κοινωνία και μια δυναμική, διεκδικητική και αδιάσπαστη εργατική τάξη ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του αύριο. Για μας είναι ήσσονος σημασίας αν κάποιος είναι Έλληνας, Τούρκος, Μαρωνίτης, Λατίνος ή Αρμένιος, αλλά μείζονος η ανθρώπινη υπόσταση και η ταξική προέλευσή των πολιτών. Είναι αδιανόητο σε μια χώρα όπως η Κύπρος να επιβάλλεται η εκ περιτροπής προεδρία και η στάθμιση της ψήφου με βάση την φυλετική και θρησκευτική προέλευσή του. Από την στιγμή που θα είμαστε ισότιμοι πολίτες ενός κράτους, μιας κοινωνίας, σάρκα από τη σάρκα του ίδιου λαού , δεν χρειαζόμαστε κανένα εδαφικό κα φυλετικό διαχωρισμό. Ο διαχωρισμός του λαού, είναι προς το συμφέρον του Κεφαλαίου διότι θα μπορεί καλύτερα να ελέγχει το εργατικό κίνημα. Μια συνέργια των Τ/κ και Ε/κ συνδικάτων θα αποτελούσε θανάσιμο κίνδυνος για τον τερματισμό της ασυδοσίας του απέναντι στο λαό. Διότι τα «σπασμένα» της παράνομης εισβολής και κατοχής της Τουρκίας θα τα πληρώσει ο κυπριακός λαός, με δυσβάσταχτα χαράτσια, μειώσεις μισθών και συντάξεων και άλλα πολλά αντιλαϊκά μέτρα, αφήνοντας την Τουρκία στο απυρόβλητο χωρίς να καταβάλει οποιεσδήποτε πολεμικές αποζημιώσεις. Διότι ένας διασπασμένος λαός, μια διαλυμένη εργατική τάξη και μια κατακερματισμένη ασταθής Κύπρος, διευκολύνει τα σχέδια του ιερατείου (ΝΑΤΟ – ΗΠΑ) των καπιταλιστικών κέντρων για να πάρουν υπο τον έλεγχο τους τις πλουτοπαραγωγικές πηγές μας.
Είναι επιτακτική ανάγκη σε αυτή την ιστορική καμπή του Κυπριακού προβλήματος να πούμε στον λαό την αλήθεια για τα επαχθή βάρη της ΔΔΟ και να θέσουμε τέρμα στις αυταπάτες, να επαναφέρουμε ξανά την ξεχασμένη από μερικούς πραγματική διάσταση του Κυπριακού. Δηλαδή το Κυπριακό είναι πρόβλημα, εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης, βίαιου ξεριζωμού των Ε/κ και Τ/κ και καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Καίριο ρόλο στην λύση του Κυπριακού, οφείλει να διαδραματίσει επιτέλους η εξωτερική πολιτική του κράτους μας. Αποτελεί ντροπή για μια χώρα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αδυνατεί τόσο να προβάλει το Κυπριακό πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση όσο και να ενδυναμώνει και να χτίζει διμερείς σχέσεις με τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκα κράτη και μη. Η ενίσχυση της διεθνούς διπλωματικής μας δύναμης οφείλει να γίνει πρωταρχικός στόχος της εκάστοτε κυβέρνησης, με στόχο να θέσει την Τουρκία στο εδώλιο του κατηγορουμένου και επιτέλους να ασκηθούν πιέσεις εναντίον της. Με την ανακάλυψη υδρογονανθράκων και την προσέλκυση «μεγαθήριων» στο τομέα της ενεργειακής εκμετάλλευσης μας παρουσιάζεται ένα από τα ισχυρότερα διπλωματικά χαρτιά τα τελευταία 43 χρόνια, ιδιαίτερα από την στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση παλεύει με νύχια και με δόντια να απεξαρτηθεί από τις Ρωσικές πηγές ενέργειας.
Εμείς συνεχίζουμε να απαιτούμε από τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να καλέσει τον λαό σε δημοψήφισμα και να θέσει καθαρό ερώτημα για την απόρριψη ή την αποδοχή της ΔΔΟ ως βάση συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος ώστε να πάρει εκ νέου τη λαϊκή νομιμοποίηση για την συνέχιση των συνομιλιών επ’ αυτής της βάσης.
Η εφαρμογή του δόγματος ενιαίο κράτος – ένας λαός θα διασφαλιστεί με ρυθμίσεις του Συντάγματος οι οποίες θα προνοούν τα εξής:
Το υφιστάμενο σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι το μοναδικό σύνταγμα στον κόσμο που δεν υπάρχει καμία αναφορά σε λαό αλλά σε κοινότητες. Εμείς ζητάμε, την μετατροπή του από ένα «δικοινοτικό» σύνταγμα, αφού αναφέρεται σε δύο κοινότητες την Ε/κ και Τ/κ σε ένα σύνταγμα που αναφέρεται σε ολόκληρο τον κυπριακό λαό χωρίς να τον διαιρεί φυλετικά και θρησκευτικά σε κοινότητες.
Αφαίρεση της παραγράφου 3 Άρθρον 2 του Συντάγματος του 60’ που αναφέρεται ότι κάποιος μπορεί να επιλέγει σε ποια κοινότητα επιθυμεί να ανήκει. Αυτό το θεωρούμε διχοτομικό και αντιδημοκρατικό. Στόχος είναι ο πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας να υπάγεται σ ‘ αυτήν και όχι σε κοινότητες. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να καταλύσει οποιαδήποτε φυλετική και θρησκευτική διάκριση. Σε ένα ενιαίο κράτος, πολυπολιτισμικού χαρακτήρα οφείλει να διασφαλίζεται ο σεβασμός κάθε ανθρώπινης οντότητας στο έδαφός του.
Αφαίρεση του δικαιώματος άσκησης βέτο από τον Τ/κ Αντιπρόεδρο , διότι δεν θα χρειάζεται να υπάρχει βέτο αφού η πραγματική δημοκρατία θα πηγάζει από τον λαό. Το πολίτευμα θα μετασχηματιστεί σε προεδρευόμενη δημοκρατία. Ουσιαστικά θα λειτουργεί μέσα στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας με απλή αναλογική, ούτως ώστε να διασφαλίζεται η εκπροσώπηση όλων των κομμάτων – συμπεριλαμβανομένων και των τ/κ κομμάτων – στο κυπριακό κοινοβούλιο.
Ζωτικής σημασίας είναι η αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και βάσεων από το νησί καθώς και η κατάργηση πάσης φύσεως και προελεύσεως στρατιωτικών εγγυήσεων. Η συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν χρειάζεται ούτε τις αγγλικές βάσεις, ούτε τον τούρκικο στρατό, ούτε τον ελληνικό στρατό.
Να σημειωθεί πως οι πιο πάνω ρυθμίσεις θα υπάρξουν μετά από διαβουλεύσεις με την Τουρκία, την Ελλάδα και την Μεγάλη Βρετανία, στα αποκλειστικά πλαίσια συζήτησης της διεθνούς πτυχής του κυπριακού προβλήματος, με μοναδικό στόχο και περιεχόμενο την κατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεων καθώς και την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και της ΕΛΔΥΚ. Αφού επιτευχθεί αυτό, τότε οι πιο πάνω ρυθμίσεις θα κατατεθούν σε ένα ενιαίο (όχι δικοινοτικό) δημοψήφισμα .
Στο μεταβατικό στάδιο από την συμφωνία λύσης μέχρι την ολοκληρωμένη εγκαθίδρυση της, η διεθνής κοινότητα οφείλει να υποβοηθήσει στα μέγιστα την προσπάθεια διατήρησης της ασφάλειας και ενσωμάτωσης των δύο κοινοτήτων έπειτα από τόσα χρόνια διαίρεσης:
Παραμονή συγκεκριμένης ειρηνευτικής δύναμης του Ο.Η.Ε. για προκαθορισμένο χρονικό διάστημα που να διασφαλίζει την ομαλή μετάβαση στο ενιαίο κράτους.
Οικονομική βοήθεια μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που να εγγυάται την οικονομική βιωσιμότητα του νησιού αλλά και τις απαραίτητες χρηματο-οικονομικές δυνατότητες που να ανεβάσουν το βιοτικό επίπεδο του συνόλου του Κυπριακού λαού. Τέλος η Τουρκία πρέπει να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις στην Κυπριακή Δημοκρατία
Καλούμε κάθε δημοκράτη Τ/κ και Ε/κ να συνασπιστεί μαζί μας σε νέους αγώνες για μια Κύπρο ελεύθερη ενιαία ανεξάρτητη και σοσιαλιστική. Όπου ο λαός της θα είναι κυρίαρχος και αφέντης του τόπου του! Στην πρωτοπορία των αγώνων για απελευθέρωση του τόπου η Αριστερά δείχνει το δρόμο στον λαό! Νικάμε την Σκύλλα και την Χάρυβδη και ανατρέπουμε τα δεδομένα γιατί αυτός ο λαός κουβαλά μέσα του την ιστορική γνώση χιλιάδων χρόνων και θα επιβιώσει!
No comments:
Post a Comment