Οταν αγαπάς, δεν ψάχνεις τα μειονεκτήματα στον άλλον

Γρηγορίου Επισκόπου Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης

Εχω ακούσει ανθρώπους να λένε: έχω το Θεό μου και προσεύχομαι με τον τρόπο το δικό μου, έχω μια δικιά μου προσωπική επαφή με τον Θεό κλπ. Αυτό αγαπημένοι μου είναι απλά ένα μεγάλο ψέμα, για να το πω ξεκάθαρα. Διότι, να λες ότι αγαπάς τον Θεό και να μην αγαπάς και δέχεσαι τον άλλον άνθρωπο, όπως ακριβώς είναι, δεν γίνεται. 

Το να αποδέχεσαι άλλον, δεν είναι απλά μια συμβουλή, αλλά η εντολή της Αγάπης του Θεού. 

Το να αγαπάς τον άλλον άνθρωπο πάει να πει ότι πρέπει να είσαι έτοιμος να σταθείς δίπλα του, ας είναι γέρος, ας είναι άσχημος, ας είναι ομοφυλόφιλος, ας είναι μετανάστης, ας είναι χοντρός, ας είναι αδύνατος, ας είναι διαφορετικός, ανάπηρος. 

Το να αγαπάς τον άλλον πάει να πει ότι υποφέρεις και εκεί είναι που βγαίνει στην επιφάνεια η πίστη μας. Από την ταλαιπωρία γεννιέται η ελπίδα και η ελπίδα γεννάει την αγάπη. Αν όμως δεν έχουμε αντοχές για να υποφέρουμε, δεν έχουμε αγάπη. 

Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν αντέχει να υποφέρει, όλα τον ενοχλούν. Κάποιος που θέλει να πάει εκκλησία και τον ενοχλούν τα παιδιά που τρέχουν στην εκκλησία ή γιατί κάποιος βήχει...ή τον ενοχλεί οτι κάποιος δεν είναι ντυμένος με το τρόπο που θα 'θελε αυτός...αυτόματα αποδεικνύει ότι αυτός ο ίδιος είναι το λάθος, το καρφί που τον ενοχλεί αποδεικνύει ότι αυτός δεν βρήκε τη σωστή θέση του, κι όχι το καρφί. 

Η ουσία των πραγμάτων είναι πως, όταν αγαπάς, δεν ψάχνεις τα μειονεκτήματα στον άλλον. Αλλά το αντίθετο, τον βλέπεις και τον χαίρεσαι όπως είναι, όπως μια μάνα το παιδί της... Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να κρίνει. Μόνο να αγαπάει.
Κι αν αυτά που σας λέω σας ενοχλούν, πάλι δε δικαιούστε να με κρίνετε...
Χα! χα! Είστε υποχρεωμένοι μόνο να με αγαπάτε!..."