tag:blogger.com,1999:blog-6614138732590383001.post789242518022437657..comments2023-10-25T14:35:23.987+03:00Comments on Κόκκινη Πιπεριά: Πάρε - δώσε, το λένε, όχι δώσε - δώσεΚόκκινη Πιπεριάhttp://www.blogger.com/profile/17649994346474338378noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-6614138732590383001.post-55501410276220260392008-09-12T10:49:00.000+03:002008-09-12T10:49:00.000+03:00Έλα, μη χαλάς το κλίμα! Για το κλίμα τον βγάλαμε π...Έλα, μη χαλάς το κλίμα! Για το κλίμα τον βγάλαμε πρόεδρο, αυτό είναι η νούμερο ένα προτεραιότητα. Το κλίμα με τη διεθνή κοινότητα («ας πάψουμε να είμαστε τα μαύρα πρόβατα», και γίναμε τελικά σκέτα πρόβατα άχρωμα, άοσμα, ενίοτε βελάζοντα και πάντως ψηλο-πρόθυμα για σφαγή), το κλίμα με την τουρκοκυπριακή κοινότητα (α, στην τελευταία τελευταίως ψηλο-συμπεριλαμβάνουμε και τους εποίκους, τούρκοι είναι, στην Κύπρο μένουν, άρα;), το κλίμα στην Ευρώπη, το κλίμα στην Αμερική, το κλίμα στους πόλους («να λυώσουμε τους πάγους»)κλπ, κοκ, etc... Και μετά ήρθε ο γάιδαρος και το φαγε. Και επειδή η μετεωρολογική υπηρεσία του προεδρικού προβλέπει τον κακό μας τον καιρό, είπαμε να κάνουμε και μια ταχύρυθμη εκπαίδευση στο σύνολο των πολιτών, αρχίζοντας φυσικά από τα βλαστάρια. Βέβαια, «περασμένα-ξεχασμένα». Ό,τι δώσαμε ως τώρα, τα ξεχνάμε, και πάμε παρακάτω. Ξεχνάμε και ότι ξεχάσαμε να πάρουμε οτιδήποτε για αυτά που (ξεχάσαμε ότι) ήδη δώσαμε. Το μόνο που δεν ξεχνάμε είναι ... το κλίμα! Και μετά από όλα αυτά έρχεται τούτη η φυλλάδα (και 1-2 άλλες) να το διαταράξει; Πιπέρι!!! (όχι απ το δικό σου βρε :-))<BR/><BR/>Και για το συνδέσω με το επόμενό σου post (είδες, 2 σε 1), εκτός από τη μνήμη, και τα πρόβατα κοντά ποδάρια έχουν. Ο Χριστόφιας βρίσκεται στην προεδρία με την υποστήριξη τριών (από τα 4 «μεγάλα») κομμάτων, και το τέταρτο, η «αξιωματική αντιπολίτευση» (τουλάχιστον η ηγεσία του) υπερθεματίζει 110% με την εξωτερική πολιτική. Ποιός στο καλό θα ρωτήσει τον πρόεδρο (ο οποίος πριν 6-7 μήνες μόλις εξελέγει) πού ακριβώς στο κυβερνητικό του πρόγραμμα αναφέρονται τα όσα σήμερα πρεσβεύει; Ανησυχούν στηρίζοντας, και στηρίζουν ανησυχώντας. Και για να απαντήσω και στο καταλικτήριο σου ερώτημα: όταν δεν υπάρχει μνήμη, τι νόημα έχει η κρίση; Το ευθυκρινέστερο χρυσόψαρο μια ζωή στη γυάλα θα την βγάλει. Είπαμε ότι το 2004, την ώρα της κρίσεως, έπεσαν οι μάσκες. Ε, και τι έγινε; Το 04 είναι παρελθόν, και την μνήμη στη χώρα του «Δεν Ξεχνώ» την έφαγε η μαρμάγκα.<BR/><BR/>Άντε και καλό χειμώνα!Anonymousnoreply@blogger.com