Sunday, November 29, 2009

Να υπερασπιστούμε τη γειτονιά μας


Γείτονα και γειτόνισσα

· Τα ξημερώματα της Παρασκευής 20 Νοεμβρίου, γείτονας μας στα Άνω Πετράλωνα έγινε στόχος επίθεσης. Άγνωστοι έριξαν εύφλεκτο υγρό στην είσοδο της πολυκατοικίας όπου διαμένει και έβαλαν φωτιά, με αποτέλεσμα να προκληθούν εκτεταμένες καταστροφές και να τεθούν σε κίνδυνο όλοι οι ένοικοι.

· Το βράδυ της ίδιας μέρας και ενώ κάτοικοι σε ευρεία συνάθροιση συζητούσαν το θέμα, ο ίδιος γείτονας δέχτηκε απειλητικό τηλέφωνο στο κινητό του. Ο δράστης γνώριζε και για τη συζήτηση αλλά και τον αριθμό του κινητού του.

· Όλα αυτά συνέβησαν 2 βδομάδες μετά, τη διαμαρτυρία κατοίκων με αίτημα να μην γίνει η γειτονιά των Άνω Πετραλώνων, Γκάζι και Ψυρρή, με την ανεξέλεγκτη επέκταση νυχτερινών κέντρων και άλλων καταστημάτων διασκέδασης, καθώς και για να πάψει η παράνομη κατάληψη των πεζοδρομίων από τραπεζοκαθίσματα.

· Ο γείτονας μας, που έγινε στόχος της τραμπούκικης επίθεσης, είναι γνωστός από τη δράση του για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων και του ανοιχτού Φιλοπάππου, κατά των κεραιών κινητής τηλεφωνίας και για την ανάδειξη της υπόθεσης της δολοφονικής επίθεσης ενάντια στην γειτόνισσα μας Κωνσταντίνα Κούνεβα.

Όλα τα παραπάνω μόνο συμπτώσεις δεν είναι…

Είναι φανερό ότι τα συμφέροντα της νύχτας προσπαθούν να πατήσουν πόδι στα Άνω Πετράλωνα και να τρομοκρατήσουν τους κατοίκους. Και φυσικά, όπως καθένας καταλαβαίνει, δεν το κάνουν αφιλοκερδώς. Στόχος τους δεν είναι μόνο οι κάτοικοι αλλά κυρίως οι επαγγελματίες των κέντρων διασκέδασης και φαγητού τους οποίους επιθυμούν να αρμέξουν.

Όλα αυτά μπορούν να συμβαίνουν κυρίως εξαιτίας της στάσης του Δήμου Αθηναίων. Ο οποίος είτε απουσιάζει και δεν παίζει το ρυθμιστικό του ρόλο ώστε μαγαζιά και κάτοικοι να συνυπάρχουν αρμονικά, είτε στις λίγες φορές που ανταποκρίνεται στο ρόλο του, το κάνει επιλεκτικά με γνώμονα τα μικροπολιτικά συμφέροντα και τις πελατειακές σχέσεις της δημοτικής παράταξης που ηγείται. Επί πλέον η σημερινή άθλια κατάσταση στην οποία οδήγησε ο Δήμος το Γκάζι δείχνει ότι και τα Άνω Πετράλωνα μπορούν μέσα σε ελάχιστα χρόνια να μετατραπούν σε κόλαση από νόμιμα και παράνομα μαγαζιά.

Το ένα φέρνει το άλλο…

Η ατιμώρητη παρανομία ενός επαγγελματία, οδηγεί και τους άλλους στον ίδιο δρόμο για να αντιμετωπίσουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Θύμα τα πεζοδρόμια και η ζωή της γειτονιάς. Στη συνέχεια η αυξημένη συγκέντρωση πελατών, οδηγεί και νέους επαγγελματίες στην επιλογή να ανοίξουν μαγαζιά στην ίδια περιοχή, που γίνεται πια κερδοφόρα «πιάτσα». Η απουσία ή η επιλεκτική παρουσία του Δήμου έχει ως αποτέλεσμα να οξύνεται το πρόβλημα και να στρέφονται οι κάτοικοι κατά των καταστηματαρχών, και το αντίστροφο. Η κατάληξη αυτού του σκηνικού είναι να εισβάλουν οι μπράβοι της νύχτας, όπως γίνεται στο Γκάζι, που με την ανοχή, αν όχι και με την ένοχη αδιαφορία της αστυνομίας κάθονται στο σβέρκο κατοίκων και καταστηματαρχών.

Είναι η νομαρχία, ο Δήμος και η αστυνομία τελικά που με την απουσία τους αφήνουν χώρο στο οργανωμένο έγκλημα της νύχτας να βρει ρόλο. Η στάση τους πέρα του ότι είναι εξοργιστική δημιουργεί και πολλές δεύτερες σκέψεις.

Μόνο ένας δρόμος για τη γειτονιά …

Κάτοικοι και καταστηματάρχες πρέπει να συνεννοηθούν. Αν δεν επικρατήσει ο σεβασμός στη γειτονιά τότε όλοι βγαίνουν χαμένοι. Οι σημερινοί επαγγελματίες, γείτονες μας οι περισσότεροι, πρέπει από μόνοι τους να βρουν μια λύση που θα σέβεται και τους υπόλοιπους γείτονες τους. Τα πεζοδρόμια δεν μπορεί να είναι αδιάβατα. Ούτε να μην μπορούν οι γείτονες να κοιμηθούν το βράδυ. Ούτε είναι δυνατόν να επιτρέψουμε την είσοδο των μπράβων της νύχτας στη γειτονιά. Αν υπάρχει επαγγελματίας της περιοχής που εμπλέκεται στην επίθεση αυτός είναι εχθρός όχι μόνο της γειτονιάς αλλά και των υπόλοιπων καταστηματαρχών. Αυτοί που σήμερα έβαλαν φωτιά στο σπίτι του γείτονα, αύριο θα καίνε μαγαζιά για να πάρουν τη μίζα τους.

· Να μην γίνει η γειτονιά μας Γκάζι και Ψυρρή!

Ο Δήμος να αναλάβει τις ευθύνες του!

· Να τιμωρηθούν οι ένοχοι της τραμπούκικης επίθεσης!

Η αδιαφορία και η μη εξιχνίαση του εγκλήματος από την αστυνομία την καθιστά συνένοχο.

· Κάτοικοι & καταστηματάρχες να συνεννοηθούν βάζοντας φρένο στους επίδοξους "προστάτες" της νύχτας

ΣΥΡΙΖΑ 3ου Διαμερίσματος

ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ-ΘΗΣΕΙΟ-ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ-ΓΚΑΖΙ-ΡΟΥΦ-ΒΟΤΑΝΙΚΟ-ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ

Έλα σε επαφή με τον τοπικό σου ΣΥΡΙΖΑ:

e-mail: syriza3ou@gmail.com + Blog: syriza-petralona.blogspot.com


Saturday, November 28, 2009

Δεν μας φοβίζουν...

Τον τελευταίο καιρό οι κάτοικοι των Άνω Πετραλώνων αποφασίσαμε, μέσα από αυτοοργανωμένες λαϊκές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις, να αντισταθούμε στην επέλαση της βιομηχανίας της διασκέδασης στη γειτονιά μας, στην απόπειρα μετατροπής μίας από τις τελευταίες ανθρώπινες γειτονιές της Αθήνας σε πεδίο ασυδοσίας επιχειρηματιών και εργολάβων. Ήδη από την πρώτη λαϊκή συνέλευση, που πραγματοποιήθηκε στις 8/11, η ενόχληση ορισμένων από την κίνηση των κατοίκων εκφράστηκε με έντονες υποδείξεις και χαλαρές απειλές…

Τα ξημερώματα της Παρασκευής 20/11 έγινε εμπρηστική επίθεση στο σπίτι κατοίκου των Πετραλώνων, παρόντα σε όλους τους αγώνες που έχουμε δώσει τα τελευταία χρόνια στην περιοχή. Οι δράστες της επίθεσης έσπασαν την είσοδο της πολυκατοικίας όπου διαμένει ο Γιάννης και έριξαν εύφλεκτο υγρό, στο οποίο στη συνέχεια έβαλαν φωτιά, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του και των μελών της οικογένειάς του, καθώς φυσικά και των υπόλοιπων ένοικων της πολυκατοικίας. Θεωρούμε ότι η επίθεση στρέφεται εναντίον όλων μας.

ΠΟΡΕΙΑ – ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 29/11 – 12.00 – ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ

Λαϊκή συνέλευση κατοίκων Πετραλώνων, Θησείου, Κουκακίου

Friday, November 27, 2009

Εκδήλωση - συζήτηση στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Ανω Πετράλωνα)

Το Σάββατο 28 Νοεμβρίου, στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, στα Άνω Πετράλωνα) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση από τον συμβουλευτικό χώρο υγείας για τις επιπτώσεις στο σώμα τους και τα βιώματα των εργαζομένων στη βιομηχανία της διασκέδασης. Παρακάτω παρατίθεται το κείμενο της αφίσας που τοιχοκολλείται αυτές τις ημέρες: Καφετέριες, μπαρ, ταβέρνες και εστιατόρια: χιλιάδες τραπεζοκαθίσματα σε γειτονιές όπως τα Πετράλωνα εισβάλλουν στο χρόνο της καθημερινής ζωής. Ο δημόσιος χώρος επανοργανώνεται ως χώρος κατανάλωσης -και ως παράπλευρη απώλεια η “ανάπτυξη” της περιοχής συνεπάγεται την εκτόξευση των ενοικίων και τον εξοστρακισμό των κατοίκων. Άνθρωποι και χώρος θα πρέπει να υποταχθούν στις επιταγές μίας μηχανής κατανάλωσης και χρήματος.
Μία εκδήλωση για τους/τις εργαζόμενους/ες στη βιομηχανία της κατανάλωσης., για τις επιπτώσεις στο σώμα τους, τις εμπειρίες και τα βιώματά τους.
Στο εσωτερικό της μηχανής, πίσω από τον πάγκο του μπαρ ή ανάμεσα στα τραπέζια, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι/ες δουλεύουν εξαντλητικά μέρα-νύχτα και για ένα απαράδεκτο μεροκάματο, πολλές φορές χωρίς ένσημα, παγιδεύονται σε μία συνθήκη εντατικής εκμετάλλευσης χωρίς νόημα και χωρίς μέλλον.

Να είμαστε όλοι εκεί...

Πληγωμένες ψυχές


Της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Την βλέπω συχνά. Εκεί στην εφημερία. Κοιτάει γύρω της ντροπιασμένα. Δεν μιλάει. Μόνο δείχνει. Τις μελανιές στο σώμα και στην πονεμένη ψυχή της. Κρύβει προσωπικά βιώματα που χρίζουν ιατρικής παρακολούθησης. Κρύβει μία κακοποίηση της προσωπικότητάς της. Κρύβει μία πληγωμένη ψυχή που δέχτηκε μία επίθεση εντός η εκτός των τειχών της οικογενειακής ...θαλπωρής. Ο προστάτης του σπιτιού ...η κολώνα ,ο άρχοντας, o παιχταράς ξέσπασε πάλι πάνω της. Ξεθύμανε. Εκτονώθηκε! Δέρνοντας την γυναίκα του με ελάχιστη η ανύπαρκτη δικαιολογία ένιωσε άντρας. Ικανοποιήθηκε η ανωτερότητά και ο εγωισμός του. Κακοποιώντας κάποια πιο αδύναμη έκρυψε έντεχνα τις ανασφάλειές του. Αυτή φταίει πάντα! Ότι και να πει! Ότι και να κάνει! Αυτή είναι η αιτία του κακού.

Το διερευνητικό καλοπροαίρετο βλέμμα μου σταματάει στην σπασμένη μύτη και στις μελανιές κάτω από το μάτι. Όχι δεν ήταν η πόρτα! Ούτε κάποιο βαρύ αντικείμενο που έπεσε τυχαία από την ντουλάπα. Ήταν η εκπαιδευμένη γροθιά απέναντι στο απροστάτευτο πρόσωπο. Ήταν το άνετο χαστούκι που έπεσε ξέροντας ότι το θύμα δεν θα αντιδράσει. Η εντόπιση των κακώσεων είναι χαρακτηριστική. Δεν ρωτάω, κατάλαβα. Ο «λεβέντης» περιμένει στο σπίτι ή είναι έξω στην εφημερία. Συνήθως μεθυσμένος, σπάνια μετανοημένος αλλά πάντα φωνακλάς. Ναι! Το έχει ξανακάνει! Ναι! Δεν φοβάται τις επιπτώσεις! Ναι! την έχει απειλήσει ότι αν θα φύγει από το σπίτι θα την βρει όπου και να πάει και θα την σκοτώσει. Εξηγώ, τυπικά, στο θύμα πώς, αν θέλει, μπορεί να υποβάλει μήνυση. Υπάρχουν νόμοι που την προστατεύουν. Υπάρχουν τηλέφωνα. Η αρνητική απάντηση επιβεβαιώνει την σκληρή πραγματικότητα. Ντρέπεται να το συζητήσει και δεν έχει το κουράγιο να τρέξει για δικηγόρους. Άσε που θα γίνει και βούκινο στην γειτονιά. Ήρθε στο νοσοκομείο μόνο για να της περιποιηθούν τις πληγές, τα εξωτερικά τραύματά , το πονεμένο κορμάκι της. Την ψυχή της ποιος θα την θεραπεύσει;

Ελάχιστες φορές τα θύματα της οικογενειακής βίας καταγγέλλουν και καταδίδουν τον θύτη. Δέχονται προσβολές αδιαμαρτύρητα συνεχίζοντας την συμβίωση με τον βασανιστή τους. Ναι!Είναι πολύ νευρικός αλλά κατά βάθος είναι καλός άνθρωπος! Οπωσδήποτε την αγαπάει και ...την χρειάζεται. Ο αντρούλης της δεν μπορεί χωρίς καλομαγειρεμένο φαγητό και καινούργιες φρεσκοσιδερωμένες αλλαξιές. Μάταια η καημένη φώναξε προσπαθώντας να αμυνθεί και να τον ηρεμήσει! Κώφευε ενώ την γρονθοκοπούσε! Ναι! δεν φταίει που δεν κατάλαβε ότι την πονούσε! Είχε τα νεύρα του! Μετά όλα θα ξεχαστούν, αφού θα μεσολαβήσει ένα χρονικό διάστημα που θα ξεχειλίσουν οι συγνώμες και χάδια. Θα προσποιηθούν και οι δύο ότι το έχουνε ξεπεράσει. Όλα θα είναι μέλι και γάλα μέχρι.... το επόμενο μεθύσι ή καυγά. Προσπάθησα να συζητήσω αναλυτικά το θέμα μαζί της. Να της εξηγήσω ότι είναι ελεύθερος άνθρωπος με συζυγικές υποχρεώσεις αλλά και με δικαιώματα!

Η ντροπή, ο φόβος, το απόρρητο της οικογενειακής συμβίωσης. Οι παραδοσιακές κοινωνικές αντιλήψεις και κυρίως η άγνοια σε ότι αφορά στα δικαιώματα των γυναικών την καθηλώνουν στην καθημερινή αποδοχή της προσβολής ,της βίας και δυστυχώς και στην σιωπή. Οι γυναίκες ,δέσμιες των προκαταλήψεων και κυρίως οικονομικά εξαρτημένες δεν τολμάνε να υψώσουν ανάστημα. Δεν επαναστατούν. Όλα συμβάλουν στο να κουκουλωθεί το θέμα. Η βία δεν έχει σχέση με το μορφωτικό επίπεδο και ούτε με την εθνικότητα αλλά με τον τρόπο επίλυσης κάποιων ψυχολογικών προβλημάτων. Η βία φέρνει βία και τα παιδιά αυτών των αντρών θα κάνουν τα ίδια βλέποντας ατιμώρητους τους πατεράδες τους!

* ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Wednesday, November 25, 2009

Δεν σωπαίνω!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ: Δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι για την συνδικαλιστική της δράση ως γραμματέας σωματείου καθαριστριών
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ: Βρέθηκε νεκρή μετά τους αγώνες της κατά των εξευτελιστικών πρακτικών εις βάρος των γυναικών στις φυλακές
30ΧΡΟΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ: Ακρωτηριάστηκε με αλυσοπρίονο από τον εν διαστάσει σύζυγό της στην Καλαμάτα μπροστά στα δύο ανήλικα παιδιά τους
25ΧΡΟΝΗ ΔΑΣΚΑΛΑ: Αποκεφαλίστηκε από τον σύζυγό της στην Σαντορίνη
ΑΛΙ ΖΑΧΙΡΑ: Οικιακή βοηθός την οποία έριξε η εργοδότριά της από το δεύτερο όροφο

Για τις 5 αυτές γυναίκες - θύματα βίας μάθαμε, λιγότερα ή περισσότερα. Για τις 16 γυναίκες που δολοφονήθηκαν από τον νυν ή πρώην σύντροφο/σύζυγό τους τον τελευταίο χρόνο ίσα που μάθαμε. Για τις 5.000 γυναίκες που βιάζονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα δεν θα μάθουμε ποτέ. Το ίδιο και για τις χιλιάδες γυναίκες που κακοποιούνται καθημερινά με τόσους άλλους τρόπους.Οι δολοφονίες και οι βιασμοί των γυναικών ήταν ανέκαθεν απλά η κορυφή του παγόβουνου και αποτελούσαν την πιο βάρβαρη μορφή επιβολής της ανδρικής εξουσίας πάνω στα σώματα των γυναικών, σε ένα πατριαρχικό σύστημα βίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκε και εξαπλώνεται το trafficking, το σύγχρονο δουλεμπόριο για σεξουαλική εκμετάλλευση με θύματα γυναίκες και ανήλικα παιδιά, που έχει εξελιχθεί στην τρίτη πιο κερδοφόρα επιχείρηση παγκοσμίως.

Όμως η βία που υφίσταται η γυναίκα είναι καθημερινή, πολύμορφη και πανταχού παρούσα: στο σπίτι, στην εργασία, στο δρόμο. Από τα υποτιμητικά σχόλια, τον προσβλητικό λόγο, τον "δεδομένο" ρόλο της νοικοκυράς και της μητέρας, τα σεξιστικά "κομπλιμέντα", τις διαφημίσεις που την υποβιβάζουν σε διακοσμητικό - σεξουαλικό αντικείμενο έως το χούφτωμα στο λεωφορείο, την σεξουαλική παρενόχληση, την "πατροπαράδοτη" σφαλιάρα, το ξύλο και κάθε είδους απειλές και εξευτελισμούς. Είναι τόσο η ίδια αυτή βία όσο και η υποψία της που την εμποδίζει από την ισότιμη συμμετοχή στο δημόσιο χώρο, της στερεί τη νύχτα, την καθηλώνει.Αυτήν την πραγματικότητα πρέπει να την αλλάξουμε!

Να παλέψουμε για την κατάργηση των σχέσεων εξουσίας, για μια κοινωνία χωρίς φόβο, φτώχεια και βία, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις με σεβασμό στη πολυμορφία.Να σπάσουμε τη σιωπή και την ανοχή, να κάνουμε ορατή την «αθέατη» καθημερινή ενδοοικογενειακή βία και τη βία λόγω φύλου.

Να στηρίξουμε όλες τις γυναίκες που τολμούν να την καταγγείλουν. Να μην επιτρέψουμε την ενοχοποίηση και την περιθωριοποίησή τους. Να δημιουργηθούν επαρκείς χώροι υποδοχής και υποστήριξης των κακοποιημένων γυναικών. Να υπάρχει κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.Να ανατρέψουμε τα στερεότυπα και να αλλάξουμε την νοοτροπία που κυριαρχεί στην οικογένεια, την εκπαίδευση και τα Μ.Μ.Ε.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ

ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Tuesday, November 24, 2009

ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ Η ΜΑΡΙΑ

Η μικρή Μαρία 3 ετών από το Ηράκλειο έχει δικαίωμα στην ζωή και ζητά την βοήθεια όλων μας.. Βρίσκετε σε Νοσοκομείο της Γερμανίας σε δύσκολη κατάσταση με τεράστια έξοδα νοσηλείας.. Βοηθήστε να σωθεί το μικρό κορίτσι..
Από τις 9 το πρωί της Πέμπτης 26 Νοεμβρίου και όλη την ημέρα θα γίνει ο ραδιομαραθώνιος βοήθειας στην μικρή Μαρία..
Από το στούντιο του Ερωτόκριτου 87,9 στην Κρήτη και από το στούντιο του Κρήτη fm 87,5 της Αθήνας με συνδεμένα μαζί μας πολλά ραδιοτηλεοπτικά μέσα της Κρήτης και όχι μόνο.
Στείλτε μήνυμα από το κινητό σας γράφοντας ΜΑΡΙΑ με ελληνικούς η λατινικούς χαρακτήρες και το στέλνετε στο 54234 με χρέωση 1 ΕURO + ΦΠΑ ..όλο το ποσό πηγαίνει για την βοήθεια της μικρής Μαρίας..
Μηνύματα μπορούμε να στέλνουμε μόνο 7 μέρες από την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου μέχρι και την ημέρα το Ραδιομαραθωνίου Πέμπτη 26 Νοεμβρίου...
Μπορείτε να στείλετε την βοήθειά σας και μέσω Παγκρήτιας τράπεζας στον αριθμό λογαριασμού 742051 .
Ο Ραδιομαραθώνιος διενεργείτε με την έγκριση και άδεια του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης την Πέμπτη 26 Νοεμβρίου όλη την μέρα.. βοηθήστε και σεις..
Τα 3 μεγάλα περιφερειακά τηλεοπτικά κανάλια της Κρήτης KRHTH TV,CRETA CHAΝNELL ,ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΥΔΩΝ θα κάνουν αναφορές στις ζωντανές τους εκπομπές περνώντας στην κάτω μεριά της οθόνης τους λογαριασμούς κατάθεσης.
Πολύς κόσμος έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον τις τελευταίες μέρες που δημοσιεύτηκε το θέμα και προτίθεται να βοηθήσει για την σωτηρία της μικρής Μαρίας.. ένα Αγγελούδι που ζητά δικαίωμα στην ζωή. Η Εκκλησία, Τηλεοπτικά Κανάλια, Περιοδικά, Εφημερίδες, Ραδιοφωνικοί σταθμοί, Σύλλογοι αλλά και απλοί άνθρωποι θέλουν να βοηθήσουν ο καθένας με τον τρόπο του.
Την Πέμπτη 26 Νοεμβρίου και θα χρειαστούμε την βοήθεια όλων σας για να μπορέσει η μικρή Μαρία να σωθεί από τον εφιάλτη που ζει από την μέρα που γεννήθηκε..
H σελίδα της στο facebook ξεπέρασε τα 27155 μέλη που προσεύχονται για την Μαρία μπείτε κι εσείς πατήστε παρακάτω στο LINK.. http://www.facebook.com/photo_search.php?oid=307655570211&view=user#/group.php?gid=307655570211

Αναδημοσίευση από το μπλογκ Ανεργοι Δημοσιογράφοι

Friday, November 20, 2009

Οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος...

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009: Η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου δέχεται επίθεση με αυγά από νεαρούς που δήλωσαν «αντιεξουσιαστές» στον πολυχώρο «Φλοράλ» των Εξαρχείων κατά την παρουσίαση του βιβλίου της με τίτλο «Ο χρόνος πάλι». Μία ομάδα επτά νεαρών εισέβαλε στον χώρο και πέταξε αυγά εναντίον της κυρίας Τριανταφύλλου. Στη συνέχεια, έφθασαν στο σημείο να απαιτήσουν την... αποχώρησή της από την αίθουσα και την κάλεσαν να παρουσιάζει στο εξής τα βιβλία της στο Κολωνάκι. Σημειώνεται ότι η κ. Τριανταφύλλου είναι μόνιμη κάτοικος Εξαρχείων...
Η Σώτη Τριανταφύλλου δήλωσε μετά την επίεθση: «Ορισμένοι αισθάνονται κατατρεγμένοι, εγώ δεν είμαι. Η ενέργεια δείχνει το κοινωνικό μίσος που θεωρείται επαναστατικό, ενώ είναι συντηρητικό. Όλη η ενέργεια, ακόμα και η συμπεριφορά τους, δείχνει φονταμενταλιστική νοοτροπία. Δεν είναι τα αυγά αυτά καθαυτά, που είναι μία παλιά ιστορία, που συνήθως χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο διαδηλώσεων. Εδώ αισθάνθηκα ότι μου επιτέθηκαν θέλοντας να με πλήξουν ως άνθρωπο».


Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009: Πολυμελής ομάδα ακροδεξιών που δήλωσαν "πατριώτες" επιτέθηκε στη Στοά του Βιβλίου, διαλύοντας την παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Γκουρογιάννη «Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή» για το Κυπριακό. Η επίθεση των περίπου 60 ατόμων πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Λόγου της Στοάς του Βιβλίου, όπου γινόταν η παρουσίαση, λίγο μετά τις 20:00 το βράδυ της Πέμπτης. Ορισμένοι άρπαξαν επιδεικτικά αντίτυπα του βιβλίου του κ. Γκουρογιάννη, τα οποία και έσκισαν, διέλυσαν και πέταξαν κάτω, φωνάζοντας συνθήματα όπως «Ελλάς - Ένωση - ΕΟΚΑ Β'», εκδιώκοντας από το χώρο της εκδήλωσης τους ομιλητές και τον συγγραφέα. Μεταξύ των ομιλητών συγκαταλέγονταν και δύο βετεράνοι της ΕΛΔΥΚ: Ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Πολεμιστών ΕΛΔΥΚ'74, Δημ.Σπανογιάννης και ο Γ.Βουρλιόγκας.

Tuesday, November 17, 2009

Πόσοι

Της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Τολμήσανε την επανάσταση, χωρίς να φοβηθούν την ήττα. Ατρόμητοι υψώσανε τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο αύριο. Ασυμβίβαστοι, αμόλυντοι και ακέραιοι δώσανε την ψυχή τους. Συγκρούστηκαν με το κατεστημένο αψηφώντας την απόρριψη. Φωνάξανε, διεκδικήσανε και αγριέψανε παραμένοντας αλώβητοι. Ξεχάσανε αγάπες, οικογένειες και φιλίες για το δίκαιο του αγώνα. Βοήθησαν χωρίς να βοηθηθούν. Ψηφίσανε χωρίς να ψηφισθούν. Παλέψανε χωρίς να σκοτωθούν. Διαπραγματευθήκανε χωρίς να λερωθούν. Αμφισβητήθηκαν χωρίς να αμφισβητήσουν. Δοξάσανε χωρίς να δοξαστούν. Ανήκουνε στην γενιά την αδικημένη που πέρασε τα καλύτερα της χρόνια κάτω από τις λόγχες των φρουρών.
Δίπλα τους περνούσανε αυτοί που: Αντιμετωπίσανε τη ζωή με υπεροψία, εγωισμό και αδιαφορία. Γεμίσανε τις κοιλιές τους και αδειάσανε την ψυχή τους. Ήπιαν το κρασί της λησμονιάς και βυθίσθηκαν στη λήθη. Απωλέσανε αναμνήσεις, αισθήματα, όνειρα και ελπίδες. Καλύψανε το κενό "εγώ" τους με τεράστιες πεπονόφλουδες. Με σκυμμένο κεφάλι αποδέχτηκαν την καταπίεση βαδίζοντας για το μέλλον άβουλοι, αποθαρρημένοι και άτολμοι. Ζήσανε βίοι παράλληλοι, αλλά πόσοι είναι σήμερα; Πόσοι μείνανε; Λίγοι ή πολλοί; Άλλωστε υπάρχουν και οι άλλοι, οι περαστικοί. Δεν ακούσανε, δεν είδανε, δεν είχανε καμία συμμετοχή στα γεγονότα. Οι άχρωμοι, ανώδυνοι και άγευστοι. Κοντά στο μαύρο και το άσπρο υπάρχει πάντα και το γκρι, αλλά δεν καθορίζει μία γενιά. Πώς έχουν εξασφαλίσει την επιβίωσή τους; Και με ποια ψυχικά εφόδια μπορούν να πολεμήσουν και να αντισταθούν στην αγριότητα του σήμερα; Πώς θα επωφεληθούν οι νέοι από την ιστορία που "γράψανε" οι τόσοι; Πώς θα ζήσει η καινούργια γενιά και πόσο θα "δανειστεί" από την εμπειρία των γονέων για να προετοιμαστεί καλύτερα για το αβέβαιο του αύριο; Ποιανού η συνταγή ήτανε καλύτερη και εξασφάλιζε μακροβιότερη ζωή στη μνήμη ενός λαού; Ποιος μπορεί να απαντήσει;

ΑΥΓΗ-4.01.2001

Sunday, November 15, 2009

Πολυτεχνείο '73

Το Πολυτεχνείο ζει; Πάντως αυτοί που έκτισαν καριέρες πάνω του ζουν και βασιλεύουν!

Tuesday, November 10, 2009

Οι γελοίοι γραφειοκράτες της ΟΥΕΦΑ...

Οι δεσμοί του ΑΠΟΕΛ με την Ελλάδα είναι γνωστοί, αλλά φαίνεται πως δεν… αρέσουν στην UEFA. Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία, όπως ενημέρωσε με ανακοίνωσή του ο κυπριακός σύλλογος, προχώρησε σε καταγγελία για την ανάρτηση ελληνικών σημαιών στην αναμέτρηση της περασμένης εβδομάδας απέναντι στην Πόρτο στο «ΓΣΠ» της Λευκωσίας.

Ακολουθεί η ανακοίνωση:

«Η εταιρεία ΑΠΟΕΛ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΛΤΔ ανακοινώνει ότι έχει παραλάβει αργά χθες το απόγευμα νέα καταγγελία της UEFA κατά του ΑΠΟΕΛ, η οποία αφορά τον πρόσφατο αγώνα με την Πόρτο στο ΓΣΠ και την ανάρτηση Ελληνικών σημαιών από τους φίλους και οπαδούς της ομάδας μας στη Δυτική και στην Ανατολική κερκίδα του σταδίου ΓΣΠ.

Η εταιρεία ΑΠΟΕΛ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΛΤΔ επιθυμεί να ενημερώσει τους φίλους και οπαδούς του ΑΠΟΕΛ ότι η πρόθεση μας ενώπιον της Πειθαρχικής Επιτροπής της UEFA θα είναι η μη παραδοχή της κατηγορίας, την οποία σε κάθε περίπτωση απορρίπτουμε ως νομικά αβάσιμη.

Επιθυμούμε επίσης να διασαφηνίσουμε ότι η ανάρτηση των εν λόγω σημαιών αποτέλεσε μέρος του εορταστικού κλίματος στον αγώνα της ομάδας μας στο Champions League, αφού η ανάρτηση σημαίας στις κερκίδες σταδίων δεν απαγορεύεται.

Θέλουμε να διαβεβαιώσουμε τους φίλους και οπαδούς του ΑΠΟΕΛ ότι προτιθέμεθα να εξαντλήσουμε όλα τα ένδικα μέσα, σε όλα τα αρμόδια Δικαστικά σώματα και σε όλα τα επίπεδα, για προστασία της ιστορίας του Σωματείου μας
».

Ο αντιπρόεδρος και νομικός σύμβουλος του ΑΠΟΕΛ, Άντης Πολυδώρου, σε δηλώσεις του στο Ράδιο Πρώτο, τόνισε ότι η στάση της UEFA είναι υπερβολική και εκτός νομικών πλαισίων: «Ναι, είναι γεγονός ότι από χθες μας έχει κοινοποιηθεί νέα καταγγελία από την ΟΥΕΦΑ για την ανάρτηση ελληνικών σημαιών στον αγώνα με την Πόρτο. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε σε αρκετά γήπεδα σημαίες κρατών. Για μας ως ΑΠΟΕΛ είναι ξεκάθαρα τα δεδομένα. Η στάση της UEFA είναι υπερβολική και εκτός νομικών πλαισίων. Δεν πρόκειται να σκύψουμε το κεφάλι. Όταν οι Τούρκοι έβγαζαν σημαίες του ψευδοκράτους στους αγώνες της Τραμπζονσπόρ, δεν είχε κανένα πρόβλημα. Πέρσι είχαμε το παράδειγμα της Ανόρθωσης που οι φίλοι της έπαιρναν στο γήπεδο ελληνικές σημαίες, όμως φέτος έχουν πρόβλημα που οι φίλαθλοι του ΑΠΟΕΛ ανάρτησαν ελληνικές σημαίες. Υπάρχει και στο σύνταγμα του κράτους μας ότι ως Ελληνοκύπριοι μπορούμε να αναρτούμε τις ελληνικές σημαίες όπου θέλουμε και η ελληνική σημαία είναι αναρτημένη σε όλα τα δημόσια κτίρια. Υπάρχει ευαισθησία για μας ως ΑΠΟΕΛ, αφού η ιστορία του σωματείου μας είναι ταυτισμένη με τη σημαία του Έθνους μας. Την Πέμπτη αναμένεται η UEFA να πάρει την απόφασή της για την καταγγελία και εμείς αύριο θα δώσουμε γραπτώς τη θέση μας. Αν η UEFA μάς καταγγείλει, δεν πρόκειται να το αφήσουμε έτσι το πράγμα και θα προχωρήσουμε σε έφεση. Είναι ξεκάθαρη η θέση μας και δεν πρόκειται να αποδεχθούμε αυτή την καταγγελία»!

Σχόλιο "Πιπεριάς": Οι γελοίοι γραφειοκράτες της ΟΥΕΦΑ έκαναν καταγγελία επειδή οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ ύψωσαν ελληνικές σημαίες στο ματς με την Πόρτο. Είναι δυνατόν; Δεν γνωρίζουν οι γελοίοι ότι ΑΠΟΕΛ σημαίνει ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ; Τι σημαίες να υψώσουν; Ισπανικές;


Saturday, November 7, 2009

Ρήξη, τεύχος Νοεμβρίου

Η χώρα έρμαιο της ελιτ που επιχειρεί το οριστικό ξεκαθάρισμα

Του Γιώργου Καραμπελιά

Το «ανίκανο σύστημα των αθλιεστέρων ελίτ επιχειρεί να καθαρίσει, πριν ξυπνήσουν οι Έλληνες από την πολιτική τους χαύνωση και τους πάρουν με τις πέτρες. Το σχέδιο είναι καλά στημένο. Ο θλιβερός πρώην «αρχηγός» της Ν.Δ., αφού παρέδωσε τη χώρα στον «Γιώργο», τώρα ολοκληρώνει το συμβόλαιο με τα αφεντικά του, παραδίδοντας και το κόμμα του στην Ντόρα. Ο Γιώργος, ενώ υπνώττει σε ό,τι αφορά στην διακυβέρνηση της χώρας, δείχνεται εξαιρετικά δραστήριος στην εκχώρησή της. Η πρώτη του επίσκεψη στο εξωτερικό, πέντε μέρες μετά την εκλογή του, ήταν στον περιφερειακό σταθμάρχη στην Κωνσταντινούπολη, ενώ στην Ε.Ε επισκέφτηκε, βεβαίως, τον Μπράουν, ώστε να συντονίσουν τις ενέργειες για την υποστήριξη της… Τουρκίας στην Ε.Ε, και παράλληλα απέφυγε τον Σαρκοζί και τη Μέρκελ που είναι… τουρκοφάγοι!
Στο εσωτερικό επισπεύδει την ελληνοποίηση των μεταναστών χωρίς κριτήρια, ενώ μιλάει δήθεν εναντίον της λαθρομετανάστευσης, παρ’όλο που είναι βέβαιο πως μια πολιτική παραχώρησης ιθαγένειας άμα τη γεννήσει θα μεταβάλει την Ελλάδα σε πόλο έλξης των λαθρομεταναστών. Αντίθετα, μέχρι σήμερα, το αίτημα των μεταναστευτικών οργανώσεων ήταν η ελληνοποίηση των παιδιών που έχουν γεννηθεί και διαμένουν στην Ελλάδα με τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους, όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Όχι, ο Γιώργος δείχνεται «αντιρατσιστικότερος» από τους ίδιους τους μετανάστες, διότι το άθλιο παρασιτικό μαγαζί των ψευδοελίτ έχει ανάγκη διαρκώς από καινούργιο κρέας μεταναστών, ώστε να λειτουργεί με μαύρη εργασία και να εξαθλιώνει και τους Έλληνες εργαζόμενους. Και προφανώς για να κερδίσει και νέους ψηφοφόρους το ΠΑΣΟΚ, που θα διαιωνίσουν την κυριαρχία του. Όσο για την «πατρίδα» και τη συνοχή της, στην οποία διαρκώς αναφέρεται ο ΓΑΠ (για την «καημένη τη μάνα μου… ρε γαμώτο»), μάλλον σε κάποια άλλη πατρίδα παραπέμπει.
Αλλά και τα πρώτα δείγματα γραφής στο εσωτερικό πεδίο είναι χαρακτηριστικά και αρκούντως πασοκικά, ως προς τη σχέση μεταξύ εξαγγελιών και υλοποίησης. Πριν από τις εκλογές κεντρικό αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ ήταν να παύσει η εκμετάλλευση η οποία επιβάλλεται στα παιδιά των stage (σταζ), στη γενιά των τετρακοσίων ευρώ. Και για να… αρθεί η εκμετάλλευση, το ΠΑΣΟΚ τους απολύει, ώστε να γίνουν άνεργοι, και ο Τσίπρας ψελλίζει διάφορα μασημένα! Η επανεθνικοποίηση της Ολυμπιακής και του ΟΤΕ αναστέλλονται, ενώ οι έμμεσοι φόροι αποτελούν την κύρια πηγή της αύξησης των εσόδων του νέου προϋπολογισμού, χωρίς να γίνεται καν συζήτηση για τεκμήρια διαβίωσης που θα συνελάμβαναν τη φοροδιαφυγή των ημετέρων λαμογίων. Και όλα αυτά ενώ η σαρωτική κρίση που έρχεται θα κλονίσει τελεσίδικα το παρασιτικό καταναλωτικό –και κοινωνικό– μοντέλο της σημερινής Ελλάδας.

Για ποιο λόγο βιάζονται

Οι Έλληνες, τα τελευταία χρόνια, απομακρύνονται ιδεολογικά και πολιτισμικά από τις απάτες και τις αυταπάτες της παγκοσμιοποίησης και του «εκσυγχρονισμού». Αυτό κατέδειξε και η σύγκρουση για το βιβλίο της Ιστορίας της 6ης Δημοτικού και το καταδεικνύουν καθημερινά οι προτιμήσεις των Ελλήνων αναγνωστών για την Ιστορία του Παπαρρηγόπουλου και όχι του Λιάκου –γι’ αυτό εξάλλου και οι εφημερίδες στις οποίες γράφει ο κ. Λιάκος, υβρίζοντας τον Παπαρρηγόπουλο, προσπαθούν να πουλήσουν κανένα φύλλο με ένθετα για τον Γκρέκο, τη Μικρασιατική Καταστροφή, τον Πόντο, τον Παπαρρηγόπουλο και το ’21!
Αυτό το γεγονός δεν καταγράφεται ακόμα στο πολιτικό πεδίο, παρά μόνο στον χώρο της άκρας δεξιάς, με το ΛΑΟΣ. Όμως επειδή πρόκειται για ένα βαθύτατο ρεύμα, που βρίσκεται σε συνάφεια με τις παγκόσμιες εξελίξεις, πολύ σύντομα θα ενισχυθεί και στην Ελλάδα –εν μέρει αυτό μαρτυρεί και η ανάδειξη του Σαμαρά ως σοβαρού αντίπαλου πόλου της εκλεκτής των διαπλεκομένων… πρεσβειών στη Νέα Δημοκρατία– γεγονός που ουδόλως ανέμεναν. Το πολιτικό σύστημα και οι ελίτ έχουν διαμορφωθεί με βάση το προηγούμενο πολιτικό κλίμα, της κυρίαρχης παγκοσμιοποίησης, και την πραγματικότητα του παρασιτισμού. Και έχουν καταλάβει τα πανεπιστήμια, τα ΜΜΕ, τα κόμματα. Ωστόσο, το ξέρουν, το νιώθουν, πως οι μέρες τους είναι μετρημένες. Γι’ αυτό προσπαθούν, στο πολιτικό πεδίο, όπου ακόμα ηγεμονεύουν, να επιταχύνουν τα πράγματα και να κατοχυρώσουν τα εγχειρήματά τους. Γι’ αυτό βιάζονται να κλείσουν το Κυπριακό, να πραγματοποιήσουν νέες υποχωρήσεις στη νεο-οθωμανική Τουρκία, να αποεθνικοποιήσουν τη χώρα, να διαφυλάξουν το παρασιτικό μοντέλο ανάπτυξης.
Όσο μεγαλώνει η απομάκρυνσή τους από την κοινωνία, τόσο περισσότερο θα πληθαίνουν και τα βίαια ξεσπάσματα και η απομάκρυνση των πολιτών, οριστικά και τελεσίδικα, από το υπάρχον πολιτικό θέατρο σκιών.
Αν μάλιστα κατορθώσουν να επιτύχουν την εκλογή της Μπακογιάννη στη Νέα Δημοκρατία, τότε η τακτική νίκη τους θα αποδειχθεί ίσως η σημαντικότερη στρατηγική τους ήττα. Διότι θα επισφραγίσουν την αναντιστοιχία ανάμεσα στην «κοινωνία των πολιτών» και την «πολιτική κοινωνία», με τίμημα την οριστική απομάκρυνση των πολιτών από τα κόμματα της μεταπολίτευσης. Αυτό το σύστημα θα όφειλε να ανανεωθεί ριζικά για να επιβιώσει. Ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου έχει αναλάβει να θάψει οριστικά το κόμμα που έφτιαξε ο πατέρας του – δεδομένου ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να αναλάβει ποτέ πλέον από την περιπέτεια στην οποία εισήλθε, αναλαμβάνοντας την διακυβέρνηση, και δεν θα το σώσουν ούτε διαπλεκόμενοι ούτε καραγκιόζηδες των πρωϊνών και βραδινών δελτίων. Σε λίγες μέρες θα ξέρουμε αν και η Θεοδώρα Μπακογιάννη θα αναλάβει να αποτελειώσει το έργο του πατρός της στη Νέα Δημοκρατία.

*Από τη Ρήξη που κυκλοφορεί σήμερα (7/11/09).


Wednesday, November 4, 2009

Αυγό είναι, θα περάσει;

Θα γίνει κι αυτό ρουτίνα; Θα λέμε ο ένας στον άλλο «πέταξαν αυγά στη Σώτη Τριανταφύλλου», «έριξαν μπογές στο θέατρο του Φάις», «έβαλαν γκαζάκι στο γραφείο του Δοξιάδη», «έδειραν τον Γιάννη Πανούση» και θα ξαναγυρνάμε αφασικοί στις ασχολίες μας; Ούτε θυμωμένοι ούτε ανήσυχοι ούτε... τίποτα; Φοβάμαι πως ναι. Ετσι θα γίνει. Ετσι έγινε κιόλας.

Μια, δυο, τρεις, δέκα, τα κατάφεραν οι τύποι των Εξαρχείων με το μυαλό κότας και το θράσος τραμπούκων του '60 να παρακολουθούμε τις επιθέσεις τους σαν απαραίτητα, καθημερινά χάπενινγκ. Και συνήθως σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει παρόν κάποιο στέλεχος της Αριστεράς ή του αντιδικτατορικού αγώνα να ρίξει καμιά φάπα στους εισβολείς. Οχι, αυτοί συνήθως τα βάζουν με τα κράνη των αστυνομικών για να γίνουν ήρωες και να τους βγάλει ο υπουργός από τα κρατητήρια.

Οταν τα φασιστάκια των Εξαρχείων κάνουν ντου, οι δημιουργοί είναι ολομόναχοι. Σκουπίζουν τα αυγά, πλένουν τις μπογιές, δένουν τα τραύματά τους και αποχωρούν ησύχως. Οχι, αυτοί δεν θα ζητήσουν ποτέ προστασία από την αστυνομία - να μην τους πουν αντιδραστικούς. Δεν θα υψώσουν το δάχτυλο στο κράτος - δεν περιμένουν ψήφους στις εκλογές. Δεν θα στείλουν βίντεο από την επίθεση στα κανάλια - κανένας δεν τους ξέρει.
Δείτε τι στόχους επιλέγουν οι κομάντος των Εξαρχείων. Ακόμα και με το μικρό τους το μυαλό μπορούν να διακρίνουν τα ελεύθερα πνεύματα που κυκλοφορούν στους δρόμους της πόλης: δημιουργούς και επιστήμονες που δεν τους γλείφουν και δεν υποκλίνονται στη δήθεν επαναστατικότητά τους. Τους βλέπουν -και το λένε- όπως ακριβώς είναι: σαν επικίνδυνους φονταμενταλιστές, που έρχονται από τις πιο σκοτεινές πλευρές της Ιστορίας.

Κι επειδή δεν μπορώ να φανταστώ παρουσιάσεις βιβλίων στα Εξάρχεια περιφρουρούμενες από αστυνομία, μία απορία μού μένει. Αυτό το έρμο το «Φλοράλ», που ξανάνοιξε για να γίνει στέκι, θα αρχίσει να υποβάλλει το πρόγραμμα των εκδηλώσεών του στον ντόπιο «αντιεξουσιαστή» σερίφη;

Βένα Γεωργακοπούλου

Πηγή: Εφημερίδα Ελευθεροτυπία

Tuesday, November 3, 2009

Το αίμα νερό δε γίνεται

Της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Αφιερώνεται στη μητέρα μου και σε όσους θυσιάστηκαν για το δίκαιο του αγώνα

Κάποτε η μητέρα μου είχε εξιστορήσει μια συνάντηση που είχε στα νιάτα της. Τότε που ήταν στο αντάρτικο. Εκεί ψηλά, στα βουνά της Ροδόπης. Στον Εμφύλιο. Τότε που η χώρα μας είχε μοιραστεί στα δύο. Τότε που έγινε το μακελειό. Οι μισοί, που ήταν Έλληνες αντάρτες, θεωρήθηκαν εχθροί. Οι άλλοι μισοί, που ήταν Έλληνες πατριώτες, εθνικόφρονες και θεωρήθηκαν φίλοι. Σε χρόνους δίσεκτους, το μίσος κυριαρχούσε σε όλα τα επίπεδα. Η κάθε μεριά επέμενε ότι είχε καθήκον και δίκιο να κάνει ό,τι έχει κάνει. Και σαν στόχους και σαν θυσίες. Χύθηκε τόσο αθώο αίμα. Αυτοί που δεν σκοτώθηκαν επί τόπου δικάστηκαν και φτάσανε σε εξορίες και φυλακές. Πάνω από 10.000 ακολούθησαν τους δρόμους της προσφυγιάς. Φιλοξενήθηκαν στις χώρες του σοσιαλισμού. Οι άλλοι παρασημοφορήθηκαν και ανταμείφτηκαν καλά για το αδελφικό αίμα που χύσανε. Πήρανε συντάξεις και μετάλλια. Μερικοί αμετανόητοι εθνικόφρονες επιμένουν, ακόμη και σήμερα, ότι σωστά έπραξαν ενάντια στους συμμορίτες όταν ένιωσαν στο πετσί τους τα δεινά των κομμουνιστών που θέλαν να τους σφάξουνε με τα κονσερβοκούτια.

Η νεαρή τότε μητέρα μου, ενώ γυρνούσε από μια αποστολή, βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής από τον εχθρό. Ποιον εχθρό; Τον χωροφύλακα. Τον ξάδερφό της. Αρματωμένοι και οι δύο τους. Ντυμένοι στρατιωτικά, αλλά σε διαφορετικά μέτωπα. Κρατούσανε πολυβόλα, αλλά η λογική πρυτάνεψε και δεν προχώρησαν. Στον σκοτωμό. Κάνανε σημάδια αναγνώρισης ο ένας στον άλλον. Τους χώριζαν λίγα μέτρα γης και πολλά χιλιόμετρα νοοτροπίας και πολιτικής στάσης. Είχανε μεγαλώσει μαζί, στο ίδιο χωριό. Σε διπλανά σπίτια. Πώς να τη σκοτώσει την κοπέλα, το δεκαεξάχρονο που πήρε τόσο θαρραλέα τα βουνά; Για τη δημοκρατία και τη λευτεριά. Πώς να τον σκοτώσει, αφού δεν ήταν εχθρός της; Δεν της είχε κάνει τίποτα και ούτε την απειλούσε; Κοιταχτήκανε για λίγο και μετά φύγανε. Ο καθένας για τον δρόμο του. Αυτή για την άνω πλαγιά, να φτάσει στους συντρόφους, τους συναγωνιστές. Αυτός για το χωριό. Κανένας τους, όταν έδωσε την προφορική του αναφορά για το τι είδαν και έκαναν στην περιπολία τους, δεν αναφέρθηκε στη στιγμιαία συνάντησή τους. Και πέρασαν τα χρόνια. Πολλά χρόνια προσφυγιάς γι' αυτήν. Χρόνια φτώχειας και πείνας γι' αυτόν. Χάσανε τα ίχνη τους. Κάποτε, αφού η μητέρα μου επαναπατρίστηκε, τον συνάντησε. Τυχαία, στους δρόμους της Αλεξανδρούπολης. Γερασμένοι και οι δυο τους, αλλά ακόμη με καλή μνήμη. Αγκαλιάστηκαν και έκλαψαν. Πέρασαν τόσα χρόνια και όμως παρέμειναν αγαπημένοι. Το αίμα νερό δεν γίνεται!

Όλα αυτά τα θυμήθηκα όταν είδα την ταινία του Π. Βούλγαρη “Ψυχή βαθιά”. Από την αρχή και μέχρι τις τελευταίες στιγμές ξαναέζησα τη μεγάλη θλίψη της μάνας Ελλάς εκείνη την περίοδο. Ένιωσα δυσβάστακτο πόνο βλέποντας νέους και παιδιά, στρατιώτες και αντάρτες, με πολυβόλα. Όπλα που σκορπούν τον θάνατο. Θέρισαν ψυχές. Άνθρωποι που θυσιάστηκαν χωρίς να καταφέρουν να πουν ότι η σφαγή δεν έπρεπε να γίνει.

Η λιτή μουσική του Γ. Αγγελάκα συμπλήρωσε σωστά την έντονη συναισθηματική φόρτιση της ταινίας. Φεύγοντας, σκούπισα τα δάκρυά μου. Ευχήθηκα μέσα μου να μην ξαναφτάσει ποτέ η Ελλάδα σε τέτοιο εμφύλιο σπαραγμό.

Πηγή: Εφημερίδα ΑΥΓΗ

50 Χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας ΟΧΙ στη διάλυσή της με νέο Σχέδιο Ανάν


To Σωματείο «Συμπαράσταση Αγώνα Κύπρου» (Σ.Α.Κ.) και η «Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο» (Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ.) σας προσκαλούν σε εκδήλωση με θέμα: 1959 – 2009 50 Χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας ΟΧΙ στη διάλυσή της με νέο Σχέδιο Ανάν

Στην αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου (Βασ. Σοφίας και Ριζάρη 2, Μετρό «Ευαγγελισμός») Δευτέρα, 9 Νοεμβρίου 2009, ώρα 7.00 μ.μ.

Ομιλητές:

Βάσος Λυσσαρίδης

επ. Πρόεδρος ΕΔΕΚ (Κύπρος)

Γεώργιος Λιλλήκας

πρ. Υπουργός Εξωτερικών (Κύπρος)

Γεώργιος Κασιμάτης

Ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Μάνος Μεγαλοκονόμος

Πρέσβυς ε.τ.


Συντονιστής: Μανώλης Μηλιαράκης

Δημοσιογράφος, Πρόεδρος Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ.